งานวิจัยวัฒนธรรมภาคกลาง 211
ที่หนึ่ง การศึกษาความรู้ในทางนิเวศวิทยาของกลุ่มชนเหล่านี้เพื่อสนับสนุนให้เกิด
ทางเลือกใหม่ในการพัฒนาสังคมที่ยอมรับความหลากหลายของกลุ่มวัฒนธรรม
และเป็นอิสระจากการครอบง�ำของรัฐและกลุ่มผลประโยชน์นอกชุมชน พร้อมกับ
รักษาความสัมพันธ์ที่เสมอภาคระหว่างระบบทุนนิยมและชุมชนที่ผ่านมาทาง
นโยบายรัฐและระบบเศรษฐกิ จแผนใหม่ ประการที่สองมีเป้าหมายเพื่ อสนั บสนุน
ให้เกิดทางเลือกใหม่ในการแก้ปัญหาวิกฤตการณ์ของทรัพยากรธรรมชาติที่ส่วนหนึ่ง
สืบเนื่องจากการพัฒนาองค์ความรู้สมัยใหม่ (อ้างจากแหล่งเดียวกัน)
จากแนวคิดข้างต้นแม้จะมีจุดเริ่มต้นมาจากการศึกษาองค์ความรู้ของกลุ่ม
ชาติพันธุ์หากแต่มีพื้นฐานมาจากการยอมรับและเคารพความแตกต่างหลากหลาย
และการยอมรับว่าองค์ความรู้ใดเพียงแบบเดียวอาจมีข้อจ�ำกัดและไม่สามารถน�ำ
มาใช้กับทุ กพื้นที่ได้เสมอไป และประเด็นส�ำคัญคือการให้ความสนใจกับวัฒนธรรม
และด�ำรงอยู่อย่ างแท้จริ งของชุมชนท้องถิ่นโดยการยอมรับการมี ตัวตน มี วิถีชีวิต
มีวิธีท�ำความเข้าใจโลกและสิ่งแวดล้อม เนื่องจากการพัฒนาที่ผ่านมามิได้ ใส่ใจ
ต่อชุมชนท้องถิ่นที่หลากหลาย ในปัจจุบันหลายชุมชนไม่ยินยอมต่อการสร้ าง
ความเปลี่ยนแปลงที่พวกเขาไม่มีความมั่นใจ ว่าจะเกิ ดผลกระทบต่อการด�ำรงอยู่ของ
พวกเขาอย่างไร หรือเราเรียกขบวนการเหล่านี้ว่าการเคลื่อนไหวทางสังคมแบบใหม่
(new social movement)
นอกจากนี้ยังมีแนวคิดนิเวศวิทยาการเมืองที่ ปรากฏในงานศึกษาประเด็น
การเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมในภาคกลางระยะช่วง 4-5 ปี โดยเฉพาะประเด็น
โครงการก่อสร้างที่ส่งผลกระทบต่อชุมชนท้องถิ่น การศึกษาโดยใช้กรอบคิ ด
ดังกล่าวได้สะท้อนประเด็นการจัดการทรั พยากรที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการจัดการ
ทางภายภาพผ่านองค์ความรู้ เชิงเทคนิคเพียงอย่างเดียวหากแต่มีความเกี่ยวโยง
อย่างส�ำคัญกับเศรษฐกิ จและการเมือง ดังที่ Schmink and Wood (1987) กล่าวถึง
แนวคิดนิ เวศวิทยาการเมืองว่า “เป็นการแสดงให้เห็นว่ากระบวนการเศรษฐกิจและ
การเมืองไปมีส่วนก�ำหนดรูปแบบการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติอย่างไร”
(ชูศักดิ์ วิทยาภั ค อ้างในฉัตรทิพย์ นาถุสภาและคณะ, 2543) เช่นปรากฏในงานศึกษา