156
ถกเถียงวัฒนธรรม
โลกาภิ
วั
ฒน์
ศึ
กษากรณี
ชุ
มชนไทยพวน ต�ำบลหิ
นปั
ก อ�
ำเภอบ้
านหมี่
จั
งหวั
ดลพบุ
รี
”
ของ เกรี
ยงศั
กดิ์
อ่
อนละมั
ย (2540) ซึ่
งมี
ประเด็
นที่
น่
าสนใจ แต่
มี
ปั
ญหาเรื่
องแนวทาง
การศึ
กษาท�
ำให้
มี
ปั
ญหาเกี่
ยวกั
บการตอบโจทย์
ที่
ยั
งไม่
ชั
ดเจนเพี
ยงพอ ท�
ำให้
องค์
ความรู้
เกี่
ยวกั
บการปรั
บตั
วทางวั
ฒนธรรมและลั
กษณะพลวั
ตของกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ในกระบวนการโลกาภิ
วั
ฒน์ยั
งไม่เพี
ยงพอที่
จะสร้างข้อสรุ
ปใดๆ
อย่างไรก็ตาม จากงานต่างๆ ที่กล่าวพาดพิงถึงการเปลี่ยนแปลงในชุมชน
ชาติ
พั
นธุ์ต่างๆ เช่นลาวพวน ลาวโซ่ง มอญ และโพล่ง พอเห็
นภาพเลื
อนๆ ลางๆ
เพราะขาดหลั
กฐานสนั
บสนุนที่
หนักแน่
น ในบางกรณี
เป็
นเพี
ยงข้
อสั
งเกต ว่
ามี
ความคล้
ายคลึ
งกั
นในแง่
ที่
การเปลี่
ยนแปลงทางเศรษฐกิ
จซึ่
งเน้
นพื
ชพาณิ
ชย์
และ
อุ
ตสาหกรรม การพั
ฒนาโครงสร้
างพื้
นฐาน การเข้
ามาของการปกครองของรั
ฐ
และการศึ
กษาแบบไทยท�
ำให้
เกิ
ดการเปลี่
ยนแปลงทางวั
ฒนธรรมในมิ
ติ
ต่
างๆ
ซึ่งหลากหลายกันไปในแต่ละชุมชน เช่นในแง่ความสัมพันธ์ทางสังคมจะท�ำให้เกิด
ความสั
มพั
นธ์
ที่
ไม่
เท่
าเที
ยมเพราะสถานภาพทางเศรษฐกิ
จแตกต่
างกั
น และฝ่
ายหนึ่
ง
เข้
าถึ
งทรั
พยากรส�
ำคั
ญ เช่
น มี
ที่
ดิ
นมากกว่
า หรื
อความผูกพั
นของคนในชุ
มชน
มี
น้
อยลงและอาจจะไปผูกพั
นกั
บคนนอกชุ
มชนมากขึ้
น โดยเฉพาะพวกที่
ได้
รั
บ
การศึ
กษาแบบไทยในระดั
บสูง มั
กจะออกจากชุ
มชนไป สถาบั
นสั
งคมเช่
น เครื
อญาติ
ครอบครั
ว กลุ
่
มสายเลื
อด และวั
ฒนธรรมดั้
งเดิ
ม เช่
น ประเพณี
พิ
ธี
กรรมและความเชื่
อ
มีความส�ำคัญน้อยลงในชุมชน หรือปรับเปลี่ยนไปในอีกลักษณะหนึ่
ง ซึ่งลักษณะ
ดั
งกล่าวคล้ายคลึ
งกั
บที่
เกิ
ดขึ้
นในชุ
มชนชาวนาภาคกลางทั่
วไป เพี
ยงแต่งานศึ
กษา
การปรั
บตั
วของชาติ
พั
นธุ์
ในภาคกลางยั
งขาดการศึ
กษาที่
เจาะลึ
ก และเป็
นระบบ ซึ่
ง
จะช่วยให้มี
ข้อมูลหนั
กแน่นสนั
บสนุ
นข้อสรุ
ปดั
งกล่าวได้
3.5 การศึกษาจิตส�ำนึกและอัตลักษณ์ชาติพันธุ์
หากจะนั
บรวมงานที่
เข้
าข่
ายการศึ
กษากลุ
่
มชาติ
พั
นธุ
์
ต่
างๆ ในภาคกลางในเชิ
ง
ชาติ
พั
นธุ์
ซึ่
งเน้
นการท�
ำความเข้
าใจเรื่
องจิ
ตส�
ำนึ
กของความเป็
นชาติ
พั
นธุ์
ที่
แตกต่
าง