งานวิจัยวัฒนธรรมภาคกลาง 143
กับการนับถื อผีบรรพบุ รุษ แต่หลายบ้านที่เคร่งครัดประเพณีมอญ ไม่มีพระพุ ทธรูป
อยู่ในบ้าน แต่งานนี้ให้ความสนใจกับการให้รายละเอียด “ประเพณีสงกรานต์” และ
ประเพณีแห่หงส์ธงตะขาบ ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของท้องถิ่น
งานวิจัยชุมชนมอญที่บ้านกลาง จ.ปทุมธานี ให้ความสนใจน้อยกับความเชื่อ
เรื่องผีบรรพบุรุษ แต่น�ำเสนอประเพณีทางพุทธศาสนาซึ่ งอาจจะเป็นลักษณะเฉพาะ
ท้องถิ่นคือ “ตั กบาตรพระร้อย” ซึ่งจัดขึ้นภายหลังวันออกพรรษาตั้งแต่แรม 1 ค�่ำ เดือน
11 ถึงกลางเดือน 12 โดยวัดที่อยู่ตามริมแม่น�้ำเจ้ าพระยาจะผลัดกันเป็นเจ้าภาพนิมนต์
พระ 100 รูปมารับบิณฑบาต พอตกเย็นวัดที่เป็นเจ้าภาพจัดงานมหรสพเป็นการ
เฉลิมฉลองประเพณีนี้จึงมีลักษณะผูกพันข้ามชุมชนต้องอาศัยความร่วมมือกัน
งานศึกษาความเชื่อพิธีกรรม และประเพณี มอญของชุ มชนเกาะเกร็ดเน้น
การน�ำเสนอประเพณีวัฏจักรชีวิต ประเพณี ทางพุทธศาสนา และประเพณีสงกรานต์
ซึ่งจะมีลักษณะพิเศษของความเป็นมอญคือ แห่ข้าวแช่และตักบาตรน�้ำผึ้ง และมี
ส่วนหนึ่งได้กล่ าวถึงการบูชาผีบรรพบุรุษและร� ำผีมอญ แต่ไม่ได้ ศึกษาลึ กซึ้งเหมือน
งานวิจัยที่ศึกษาบ้านม่วงหรือบ้านมน
เมื่อได้ประมวลเรื่ องความเชื่อและพิ ธีมอญของชุ มชนในท้องถิ่นต่างๆ
เข้าด้วยกันแล้วจะเห็นภาพอิทธิพลของพุทธศาสนาในชี วิตประจ�ำวั นของชุมชนมอญ
อย่างหลากหลาย ครัวเรือนต่างๆ มีอาชีพและกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน
ส่งผลกระทบต่อความเชื่อและพิธีกรรมได้ ส่วนความเชื่อและพิธีกรรมเกี่ยวกับ
ผีบรรพบุรุษแม้ ว่าจะด� ำรงอยู่แต่ดูจะมีความส�ำคัญต่อชีวิ ตในชุมชนน้อยกว่า
พุทธศาสนา
กลุ่มอื่นๆ เช่นไทยมุสลิม (มลายู) ชอง ญวน เขมร และไทยมุ สลิม (จาม)
ยังมีงานศึกษาไม่มากนักในจังหวัดอื่นๆ ของภาคกลาง ส�ำหรับชุมชนที่ตั้งถิ่นฐานอยู่
ในกรุงเทพฯ เป็นภารกิจในการประมวลและสังเคราะห์ของทีมกรุงเทพฯ ผู้เขียนจึงไม่
น�ำเสนอในที่นี้ จะขอน�ำเสนอกลุ่มสุดท้ายคือกะเหรี่ยงโปว์ที่เรี ยกตัวเองว่า “โพล่ง”
ซึ่งอยู่ในบริเวณชายแดนภาคกลางของไทยติ ดต่อกับพม่า