Previous Page  97 / 326 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 97 / 326 Next Page
Page Background

96

สืบโยดสาวย่าน

ของยุ

คสมั

ย นอกจากนี้

ภูมิ

ปัญญายั

งเกี่

ยวข้องกั

บความเป็นพหูสูตของผู้แต่งด้วย

สารั

ตถะของภูมิ

ปั

ญญามี

หลายประการ ได้

แก่

การส่

งเสริ

มการสร้

างหนั

งสื

อบุ

ดเป็

วิ

ทยาทาน การกล่าวถึ

งการเชิ

ดชูนั

กปราชญ์ การทั

นโลกทั

นคน การครองตน การ

ตระหนั

กค่าธรรมชาติ

สุ

ขวิ

ทยา การปลูกฝังคารวธรรม การยึ

ดมั่

นในขนบประเพณี

การพึ่

งตนเองและพึ่

งพาผู้

อื่

น และการเคี่

ยวเข็

ญให้

เข้

มแข็

ง ส่

วนการสั

งเคราะห์

คุ

ณค่

ของวรรณกรรม พบว่

า วรรณกรรมทั

กษิ

ณสะท้

อนคุ

ณค่

าความเป็

นภาคใต้

ด้

าน

ประวั

ติ

ศาสตร์ โบราณคดี

อรรถรส และสุ

นทรี

ยรส การท้วงติ

ง การชี้

ทางและการ

สร้างจิ

ตส�

ำนึ

ก เป็นต้น

จากการศึ

กษาวิ

จั

ยวรรณกรรมท้

องถิ่

นทั้

ง 3 โครงการนั

บได้

ว่

าเป็

นการ

ประมวลองค์ความรู้ที่สมบูรณ์ที่สุดเท่าที่เคยมีมา ผลงานการศึกษาครั้งนี้

นอกจาก

ช่วยให้เกิ

ดความสะดวกแก่ผู้สนใจศึ

กษาต่อไปแล้ว เนื้

อหาสาระของวรรณกรรมซึ่

ครอบคลุ

มอย่

างกว้

างขวางได้

ให้

ภาพของความเป็

นภาคใต้

ที่

เด่

นชั

ดในระดั

บหนึ่

ง ยั

มี

ผลงานวรรณกรรมที่

รอการศึ

กษาอยู่

อี

กไม่

น้

อย โดยเฉพาะที่

บั

นทึ

กด้

วยอั

กษรขอม

สิ่งที่น่าสนใจยิ่งของการศึกษาครั้งนี้ คือ มีนั

กวิชาการร่วมสนใจศึกษาเป็นจ�

ำนวน

มาก มิใช่การศึกษาแบบดิ่งเดี่ยวต่างคนต่างท�

ำ วรรณกรรมที่ศึกษาไม่น้อยไม่เคย

ปรากฏในโลกของวรรณกรรม ความจริ

งบางประการที่

รั

บรู้

ในวงจ�

ำกั

ดได้

มี

การไข

ออกมาโดยเฉพาะประวัติศาสตร์ สังคม ความเชื่อ คตินิยม วิถีชีวิต ฯลฯ และชี้

ให้เห็

นว่าภูมิ

ปัญญาทางวรรณกรรมของมนุ

ษย์ชาติ

มิ

ได้จ�

ำกั

ดอยู่แค่เมื

องหลวงหรื

เมื

องศูนย์กลางเท่านั้

ในส่

วนของผลงานอั

นเป็

นวิ

ทยานิ

พนธ์

พบว่

า มี

การศึ

กษาเกี่

ยวกั

บชี

วประวั

ติ

และผลงานของบุ

คคล นิทานชาวบ้

าน และศึ

กษาแง่

มุ

มใดมุ

มหนึ่งเกี่

ยวกั

บผล

งานวรรณกรรม วิ

ธี

การศึ

กษาในประเด็

นแรกมั

กเป็

นการรวบรวมและวิ

เคราะห์

มิได้ศึกษาอย่างเจาะลึกเหมือนกับการศึกษาในแง่มุมใดแง่มุมหนึ่

งเกี่ยวกับผลงาน

วรรณกรรม การวิเคราะห์วรรณกรรมเป็นการวิเคราะห์ทั้งรูปแบบและกลวิธีการใช้

ค�

ำประพั

นธ์

เนื้

อหา ภาษา และภาพสะท้

อนทางวั

ฒนธรรมในวรรณกรรมซึ่

งมุ

มมอง

มิ

ได้

ละเอี

ยดลึ

กซึ้

งแต่

ประการใด ท�

ำนองเดี

ยวกั

นกั

บการวิ

เคราะห์

วรรณกรรมนิ

ทานที่