92 สืบโยดสาวย่าน
ใช้แนวคิดธรรมราชา และแนวคิดเรื่ องบาปบุญเข้ามาประกอบ กลุ่มบันทึกเหตุการณ์
ส�ำคัญของท้องถิ่น เป็นการเขียนโดยใช้เนื้อหาจากบันทึกเหตุการณ์เกี่ยวกับระบบ
ราชการ ประสบการณ์และจดหมายส่วนบุ คคล กลุ่มประวัติบุคคล สัตว์ และสถาน
ที่ น�ำสาระมาจากวรรณกรรมทั้งงานประพั นธ์ร้อยแก้วและร้อยกรอง งานดังกล่าวนี้
แต่งขึ้นในช่วงประมาณ 100 ปี หรือที่ไม่เกินก็มี เป็นหลักฐานที่ส�ำคัญ เพราะมีชื่อ
ผู้ แต่ง และเวลาที่ชัดเจน ผิดกับหนังสือเพลา ซึ่งไม่ ปรากฏชื่อผู้แต่ง และเวลาที่ แน่ชัด
สาระของวรรณกรรมมีทั้งประวัติบุคคล สถานที่ และสัตว์ เป็นสาระที่เกี่ยวกับการ
ยกย่องเทิดทูนทั้งฆราวาสและพระภิกษุ เน้ นสถานที่เกี่ยวกับศาสนา และเหตุการณ์
ส� ำคัญ และเน้นเรื่องราวของสัตว์ใหญ่ที่ดุร้ายและมี พลัง งานที่ว่านี้แม้จะมีน้อยแต่
เป็นหลักฐานทางด้านประวัติศาสตร์ท้องถิ่นที่ส�ำคัญ
ส�ำหรับวรรณกรรมทักษิ ณกับการจรรโลงอาณาจักรเป็นการน� ำวรรณกรรม
ท้องถิ่นภาคใต้ทั้งประเภทจารึกต่างๆ จารึกแผ่นทองปลียอดพระธาตุ วรรณกรรม
ท้องถิ่นจากหนังสือบุด (สมุดข่ อย) บทเพลงพื้นบ้ าน ต�ำนานเมื องรวมทั้ งบทขับ
ของการละเล่นต่ างๆ มาประมวลและสังเคราะห์เพื่อชี้ให้เห็นว่า ที่ อาณาจักร
นครศรีธรรมราชตั้ งแต่ยุคตามพรลิงค์ กระทั่ งสืบต่ อมาถึงเมืองสิบสองนักษัตร
จนถึงสมัยเมืองนครศรีธรรมราชเป็นศูนย์กลางพุทธศาสนาแบบลังกาวงศ์ นั้นได้
ใช้วรรณกรรมทางพุทธศาสนาสร้างศรัทธาแก่พุทธศาสนิกชนในบริเวณนี้ให้เกิด
ส� ำนึกร่วม ซึ่งเป็นวิถีและพลังในการค�้ำจุนอาณาจักรนครศรีธรรมราชในยุคนั้น ด้าน
วรรณกรรมทักษิณกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมชุมชนเป็นงานที่ใช้การรวบรวม
และสังเคราะห์วรรณกรรม โดยเห็นว่าวรรณกรรมท้ องถิ่นกั บวัฒนธรรมชุมชนมี
คุณูปการซึ่งกันและกัน คือวรรณกรรมท้องถิ่นท�ำหน้าที่บันทึกเหตุการณ์ของชุมชน
อันมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์แล้วผ่องถ่ายเป็นวัฒนธรรมชุมชน ในขณะที่ผู้สร้าง
วรรณกรรม มีแรงบันดาลใจมาจากประวัติ ศาสตร์ โบราณคดีของชุมชน ท�ำให้เกิด
วิถีและพลังซึ่งกันและกัน แม้ว่าวรรณกรรมที่น�ำมาศึกษาถูกปรุงแต่งอรรถรสเป็น
วรรณกรรม คือ เพื่อความบันเทิง แต่มีแก่นสารและคุณค่าแก่ผู้ศึกษาทั้งการศึกษา
ด้านประวัติศาสตร์ และวั ฒนธรรมชุมชนเป็นอย่างดี