Previous Page  73 / 326 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 73 / 326 Next Page
Page Background

72

สืบโยดสาวย่าน

อ�

ำเภอชะอวด จั

งหวั

ดนครศรี

ธรรม และศึ

กษาประวั

ติ

และผลงานด้

านการแพทย์

แผนไทยของประกอบ อุบลขาว งานวิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวกับอาหารพื้นบ้าน ได้แก่

การศึ

กษาอาหารพื้

นบ้

านและวั

ฒนธรรมที่

ต่

อเนื่

องในอ�

ำเภอสิ

งหนคร จั

งหวั

ดสงขลา

การใช้

พื

ชผั

กพื้

นบ้

านเป็

นอาหารและเป็

นยาของชาวบ้

านอ�

ำเภอแว้

ง จั

งหวั

ดนราธิ

วาส

และศึ

กษาการผลิ

ตอาหารจากตาลโตนดของชาวบ้

านอ�

ำเภอสทิ

งพระ จั

งหวั

ดสงขลา

ส�

ำหรั

บงานวิ

ทยานิ

พนธ์

ที่

เกี่

ยวกั

บงานช่

างฝี

มื

อหรื

องานหั

ตถกรรมพื้

นบ้

าน ได้

แก่

เรื่

อง ศึ

กษาการท�

ำเรื

อพระในจั

งหวั

ดสงขลา ศึ

กษาหั

ตถกรรมเครื่

องปั

นดิ

นเผา

ในจั

งหวั

ดสงขลา และศึ

กษาผ้

าทอเกาะยอ อ�

ำเภอเมื

องสงขลา จั

งหวั

ดสงขลา

งานวิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวกับประวัติบุคคล ได้แก่ ศึกษาประวัติชีวิตและผลงานของ

สมพร แซ่โค้ว และเคล้า แก้วเพชร ส่วนงานวิทยานิ

พนธ์ที่

ศึ

กษาเกี่

ยวกั

บการแสดง

พื้

นบ้าน ได้แก่ เรื่

อง โนรา : การร�ำประสมท่าแบบตั

วอ่อน ส�

ำหรั

บงานวิ

จั

ยทั่

วไป

พบว่า มี

ผู้สนใจศึ

กษาเกี่

ยวกั

บภูมิ

ปัญญาพื้

นบ้านภาคใต้ค่อนข้างน้อย ได้แก่ เรื่

อง

ภูมิปัญญาในการจัดการเครือข่ายระบบความสัมพันธ์การพึ่งพาภูมิปัญญาในการ

ด�

ำรงชี

วิ

ตตามสภาพแวดล้

อมธรรมชาติ

และสมุ

นไพร ยากลางบ้

านภูมิ

ปั

ญญาเก่

าแก่

ของภาคใต้

งานวิ

จั

ยดั

งกล่

าวนี้

รวมอยู่

ในงานวิ

จั

ยภูมิ

ปั

ญญาชาวบ้

านสี่

ภาค: วิ

ถี

ชี

วิ

และกระบวนการเรี

ยนรู้

ของชาวบ้

านไทย นอกจากนี้

ยั

งมี

เรื่

อง ภูมิ

ปั

ญญาท้

องถิ่

นภาค

ใต้

ด้

านการแพทย์

จากหนั

งสื

อบุ

ด ภูมิ

ปั

ญญาชาวบ้

านภาคใต้

ในการรั

กษาบ�

ำบั

ดโรค

ศึ

กษากรณี

จั

งหวั

ด สุ

ราษฎร์

ธานี

ชุ

มพร และ ระนอง ภูมิ

ปั

ญญาด้

านการใช้

สมุ

นไพร

บ�

ำบั

ดโรคด้

วยตนเองของชาวบ้

านจั

งหวั

ดสงขลา และการศึ

กษาความเป็

นไปได้

ของ

การจั

ดตั้

งธุ

รกิ

จชุ

มชน: กรณี

ศึ

กษาผลิ

ตภั

ณฑ์พร้าหยกง้ง

งานวิ

จั

ยที่

เป็

นวิ

ทยานิ

พนธ์

แทบทุ

กเรื่

องเป็

นการศึ

กษาโดยรวบรวมความรู้

จากเอกสาร ซึ่

งมี

ผู้

ศึ

กษาไว้

แต่

เดิ

ม และจากการสั

มภาษณ์

เป็

นส่

วนใหญ่

มี

บ้

างที่

ใช้

ประสบการณ์

ตรงที่

ตนคลุ

กคลี

อยู่

มาสรุ

ปเป็

นองค์

ความรู้

โดยมี

การจั

ดจ�

ำแนกประเภท

ของเนื้

อหา มี

การศึ

กษาในระดั

บลึ

กถึ

งขั้

นการวิ

เคราะห์

และสั

งเคราะห์

ที่

แสดงถึ

งความ

เป็นพลวัตค่อนข้างน้อย มีบ้างที่เป็นการศึกษาวิเคราะห์คุณค่าแต่ค่อนข้างผิวเผิน

งานที่ศึกษาวิจัยเกือบทุกเรื่องจึงอยู่ในลักษณะที่บอกเพียงปรากฏการณ์ทางสังคม

ในช่

วงหนึ่

ง ซึ่

งส่

วนใหญ่

เมื่

อส�

ำเร็

จผลแล้

วก็

ไม่

ได้

น�

ำไปใช้

ให้

เกิ

ดการขั

บเคลื่

อนสั

งคม