278 สืบโยดสาวย่าน
เป็นเสมือนตัวแทนของชาวบ้านซึ่ งจ�ำลองรูปร่างลักษณะกริยาท่าทาง และนิสัยมา
จากคนในสังคมภาคใต้ ตัวตลกมีรูปร่างแตกต่างกัน เช่น เพ็ดหนูกัน เหมียน สีแก้ว
หนูนุ้ย อ้ายเท่ง ฯลฯ รูปตัวตลกทุกตัวสะท้อนให้เห็นวัฒนธรรมการแต่งกายของชาย
ไทยภาคใต้ในยุคเก่า และสะท้อนถึงความนิยมในการใช้มี ดและอาวุ ธพื้นบ้าน ตัว
ตลกหนั งตะลุงนอกจากท�ำหน้าที่ให้ความบันเทิงแล้ว นายหนังยังใช้แสดงทัศนะ
หรือวิพากษ์วิจารณ์ข้อขัดแย้งในสังคม ช่วยให้นายหนังได้พักเหนื่อยไปในตัว อีก
ทั้งมีส่วนส�ำคัญที่ท�ำให้หนังตะลุงเป็นศิลปะที่ คงอยู่ได้ (สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์, 2542)
ในบทความเรื่องหนังตะลุงและโนราในบริบทของโครงสร้างและพลวัตทาง
สั งคมวัฒนธรรมภาคใต้ (พิทยา บุษรารัตน์, 2547) ผู้เขียนแสดงทัศนะว่าหนังตะลุง
เป็นมรดกวัฒนธรรมชุมชนท้องถิ่น ในฐานะเป็นส่วนหนึ่ งของระบบโครงสร้างทาง
สั งคมและวัฒนธรรม มีส่วนในการส่งเสริ ม สนับสนุน และชี้น�ำสถาบันอื่ นๆ ให้
สามารถด�ำรงอยู่ และพัฒนาเปลี่ยนแปลงมาตามยุคสมัย ในการให้ความบันเทิง
การประกอบพิธีกรรม รวมทั้งการสร้างจิตส�ำนึก ปลูกฝังคุณธรรม จริ ยธรรม ถ่าย
โยงระบบคุณธรรม วัฒนธรรมชุมชน ปกปักรักษาปทัสถานของสังคม ปกป้องสิทธิที่
พึงมีพึงได้โดยชอบธรรม และสร้ างระบบความเชื่อให้มีส่วนสัมพันธ์กับวิถีชีวิต และ
ระบบความเชื่ออื่นๆ ของคนในสังคมให้เป็นระบบโครงสร้ างอันเดียวกัน งานชิ้นนี้จึง
เป็นการมองหนังตะลุงในระดับลึกด้านคุณค่าและให้แง่มุมของการศึกษาหนังตะลุง
ในด้านต่างๆ ที่น่าผู้สนใจ
งานศึ กษาค้นคว้าเรื่องโนราซึ่งมี ทั้งงานวิทยานิ พนธ์ งานวิจัยทั่วไป และ
บทความ ผลงานศึ กษาได้เสนอแง่มุมการค้นคว้าเพียงแค่การรวบรวมปรากฏการณ์
ต่างๆ ของโนราตั้งแต่อดีตสืบเนื่องมาถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะต�ำนานโนรา โนราโรง
ครู พิธีครอบเทริด ที่แปลกออกไปมีเพียงการศึกษาเรื่องโนราแขก : การปรับเปลี่ยน
การแสดงเพื่อวัฒนธรรมชุมชน ส�ำหรับมุมมองเกี่ยวกับโนราทั่วไปๆ (นเรศ ศรีรัตน์,
2542) คือ โนรา เป็นการละเล่นพื้นเมืองที่มีการสืบทอดกันมายาวนานในภาคใต้
เป็นการละเล่ นที่มีทั้งการร้องการร�ำ บางส่วนเล่ นเป็นเรื่ องและบางโอกาสก็แสดง
เป็นคติความเชื่อที่ เป็นพิธีกรรม ในสมัยก่อนโนรามีตัวร�ำเพียงตัวนายโรง ตัวนาง