งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้ 275
นอกเหนื อจากศึกษาค้นคว้าที่กล่าวมาแล้ว ยังมีงานอีกจ�ำนวนมากทั้งงาน
ที่เป็นบทความ งานวิจัย และวิ ทยานิพนธ์ โดยที่ผู้ศึกษาได้พยายามเจาะ
ลึกศึ กษาในแง่มุมต่างๆ งานส่ วนใหญ่ มุ่ งรวบรวมเรียบเรี ยงปรากฏการณ์
ของการละเล่นอย่ างใดอย่างหนึ่งในอดีต หรือไม่ก็ วิ เคราะห์ ในแง่ มุมใด
แง่มุ มหนึ่ ง มิได้ มีนัยของการศึกษาที่ ลึ กซึ้ งเพื่ อค้นหาความหมายทาง
วัฒนธรรม พื้นที่ ทางวั ฒนธรรม และการช่ วงชิงทางวั ฒนธรรม งานที่น่ า
สนใจ ได้แก่ การศึกษาเกี่ยวกับหนังตะลุ ง โนรา รองแง็ ง ดิเกฮูลู กรือโต๊ะ
บานอ เป็นต้น ในส่วนของหนังตะลุงมีงานศึกษาเกี่ยวกับหนั งตะลุงในประเทศไทย
ดนตรีที่ใช้ประกอบการด�ำเนิ นเรื่องในหนังตะลุง บทเกี้ยวจอหนังตะลุง ตัวตลกหนัง
ตะลุง หนังตะลุงในบริบทของโครงสร้าง และพลวัตทางสังคมวัฒนธรรมภาคใต้
งานวิจัยเรื่องหนังตะลุงในประเทศไทย (ชวน เพชรแก้ว, 2548) เป็นความ
พยายามของผู้วิ จัยที่มุ่งตอบปัญหา เรื่อง ของหนังตะลุงในแง่การพั ฒนาการ
ความเหมือน ความต่าง และเอกลักษณ์ ด้วยการพิจารณาจากการเปรียบเทียบ
ภูมิปัญญา และบทบาท รวมทั้งความคลี่คลายเปลี่ยนแปลงของหนังตะลุง โดย
ใช้การศึกษาเอกสาร สัมภาษณ์ แบบเจาะลึก และการปฏิบัติการภาคสนามด้วย
ผลจากการศึกษาได้ประมวลความรู้เรื่องหนังตะลุงในประเทศไทยว่า ได้ รับอิทธิพล
มาจากอินเดียซึ่งแต่เดิมเป็นการละเล่นประกอบพิธีกรรมบูชาเทพเจ้า และเพื่อสื่อ
คดีโลกคดีธรรมจากเรื่องรามายณะ เมื่อเข้าสู่ภาคใต้แล้วได้แพร่กระจายไปยังภาค
กลางและภาคอีสานในขณะที่ภาคกลางมีหนังใหญ่ซึ่งรับมาจากเขมรมีอิทธิพลต่อ
หนังตะลุงภาคนี้อย่างเห็นได้ชัด หนังตะลุงภาคกลางจึ งเป็นการผสมผสานระหว่าง
หนังใหญ่และหนังตะลุงภาคใต้ ส่วนหนังตะลุงอีสานแม้จะพัฒนาไปจากหนังตะลุง
ภาคใต้ แต่ได้ปรับเปลี่ยนให้มีลักษณะเฉพาะท้องถิ่นอีสาน ท�ำให้ มีสาระบางประการ
แตกต่างจากภาคใต้และภาคกลาง หนังตะลุงแต่ละภาคได้พัฒนาตนเองตามสภาพ
แวดล้อม สังคม และวัฒนธรรมเดิม ท�ำให้มีลักษณะเด่นเฉพาะตัว เมื่อน�ำหนังตะลุง
ทุกภาคมาเปรี ยบเทียบ ท�ำให้เห็ นทั้งส่วนที่เหมือนและแตกต่างกัน แม้หนังตะลุงทุก
ภาคจะพัฒนาเพื่อความบันเทิงเหมือนกั นแต่หนังตะลุงภาคใต้มีพลวัตการพัฒนาไป