178 สืบโยดสาวย่าน
ความสัมพันธ์และการจ�ำแนกความแตกต่างระหว่างกลุ่มชาติ พันธุ์ชาวเลมอ
แกนเกาะ มอแกนบก และเลอูรักลาโว้ย ที่ปรากฏในผลงานบางเรื่องจะสัมพันธ์
กั บต�ำนานเรื่องเล่า ภาษาและวัฒนธรรม เช่น ผลงานที่กล่าวถึงต�ำนานที่ แสดงถึง
ความสัมพั นธ์ระหว่างชาวเลมอแกน และอูรักลาโว้ยว่าเคยมีบรรพบุรุษร่วมกัน โดย
มอแกนเป็นต้นก�ำเนิ ดของเผ่าพันธุ์ เนื่องจากมอแกนบางกลุ่มถูกชาวมาเลย์จับตัว
ไป และไปแต่งงานกับชาวมาเลย์ ชาวจีน และนิ กริโต กลายเป็นออรังลาอุต หรือ
ออรังลอนตา (ชื่อเรียกชาวเลอูรักลาโว้ย ที่อาศัยบริเวณเกาะลันตา, ผู้วิจัย) (Ber-
nazik : 1958) แต่ David Hogen (1972) แย้งว่าแม้จะมีการแต่งงานข้ามกลุ่มกันแต่
ภาษาและวัฒนธรรมของชาวเลอูรักลาโว้ยแตกต่างไปจากมอแกนมากจึงไม่น่าจะ
เป็นไปได้ อีกทั้งนักภาษาศาสตร์ท่านหนึ่ง (อมร แสงมณี) ยังแสดงทั ศนะว่าเป็นไป
ไม่ได้กับแนวคิดที่ ว่า ทั้ง 2 กลุ่มเคยมีบรรพบุรุษร่วมกัน แล้วแยกย้ายกันตั้งถิ่นฐาน
ในสังคมที่แตกต่างกันจึงรับเอาภาษาและวัฒนธรรมของชุมชนที่ตนอาศัยมาผสม
ผสานกับของตนจึงส่งผลให้ปัจจุบันมีความแตกต่างกันไป เนื่องจากการศึ กษาการ
เปลี่ยนแปลงทางด้านภาษาของกลุ่มชนนั้ น จะยึดศัพท์เครือญาติเป็นหลัก เพราะ
แม้ว่าศัพท์อื่นๆ จะเปลี่ ยนไป แต่ศัพท์เครือญาติจะใช้ เรียกสื บทอดต่อๆ กั นมา
และหากพิจารณาศัพท์เครือญาติของชาวเลทั้งสองกลุ่มแตกต่างกันมาก (อาภรณ์
อุ กฤษณ์ : 2532) ในประเด็นนี้ปัจจุบันพบหลักฐาน จากผลงานของ โอลิเวี ยร์
แฟร์รี และคณะ (2549) ว่าชาวเลมอแกนบก หรื อมอแกลน ได้ยืมค�ำเรียกญาติใน
ภาษาไทยไปใช้แทนภาษา มอแกลนแล้ว
นอกจากนั้นจากการใช้ค�ำศัพท์ 100 ค�ำ จาก Swadesh word list เปรียบเทียบ
ความสัมพันธ์ ระหว่าง ภาษาอูรักลาโว้ ย กับภาษามอแกนโดยลักษณะทาง
ภาษาศาสตร์แล้ว เป็นคนละภาษากันเนื่องจากมีค�ำร่วม ก�ำเนิด (Cognate) เพียง
44.51-44.60 % เท่านั้น (Surat Makboon : 1981) แต่หากเปรียบเทียบถึงความ
สัมพันธ์ จากการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม ภาษาอูรักลาโว้ยใกล้ชิดกับภาษามอแกน
เกาะ (มอแกน) มากกว่า ภาษามอแกนบก (มอแกลน) เนื่องจากมี วิถีชีวิตที่เร่ร่อน
หากินในน่านน�้ำเดี ยวกัน แม้ต่างพื้นที่แต่ก็มีโอกาสพบปะ และแต่งงานข้ ามกลุ่ม