งานวิจัยวัฒนธรรมภาคเหนือ 193
อย่างไรก็ ตาม ในปัจจุบันนี้ชุมชนท้องถิ่ นที่อยู่ชานเมืองใหญ่ เช่น เมือง
เชียงใหม่ ชาวบ้านอาจจะยังเหลืออ�ำนาจในการก�ำหนดชีวิตของตนเองได้น้อยลง
ไปทุกที เพราะชุมชนของพวกเขาก�ำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จากอิทธิพลของ
กระแสการอพยพเข้ามาอยู่ อาศัยในพื้นที่ ของกลุ่มคนภายนอก ที่ก�ำลังขยายตัว
มากขึ้นอย่ างต่อเนื่อง กลุ่มผู้ที่เข้ามาอยู่อาศั ยใหม่เหล่านี้มีความแตกต่ างและ
หลากหลายอย่างมาก ตั้งแต่คนงานผลัดถิ่นจากประเทศเพื่อนบ้าน กลุ่มชาติ พันธุ์
จากพื้นที่สูง ตลอดจนถึงชนชั้นกลางฐานะดีจากเมืองใหญ่ และชาวต่างชาติที่มีเมีย
คนไทย ซึ่งกระทบต่อภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมในชุ มชนท้องถิ่นอย่างรุ นแรง โดยเฉพาะ
ความแตกต่างและความขัดแย้งกันในการบริโภคความเป็นสมัยใหม่
ดังตัวอย่างในบทความวิจัยเบื้องต้ นเรื่อง “Migration to the countryside:
class encounters in peri-urban Chiang Mai Thailand” (Tubtim 2012) ซึ่งพบการ
ปะทะกันของการบริโภควัฒนธรรมในหลายแง่หลายมุม ระหว่างกลุ่มชาวบ้านเดิม
และกลุ่มผู้มาอยู่อาศั ยใหม่ ขณะที่ชาวบ้านที่ อยู่มาเดิมจะให้ความส�ำคัญกั บ
ความจ�ำเป็ นในทางปฏิบัติ เช่น ความสะดวกด้านสาธารณูปโภคและความปลอดภัย
จากโจรผู้ร้ าย กลุ่มชนชั้นกลางที่เข้ ามาอยู่ใหม่กลับให้คุณค่ ากับภาพลักษณ์และ
ความงามแบบชนบทตามจินตนาการของตน ซึ่งอาจจะเป็ นเพียงการหวนหาอดีต ทั้งๆ
ที่พวกเขาก็ไม่ได้สนใจใยดีมากนัก ที่ จะเข้าไปมีส่วนร่วมในการกิจกรรมต่างๆ ของ
ชุมชน เพราะยังค�ำนึงถึงความเป็นส่วนตัวมากกว่า จนท� ำให้ความเข้าใจความหมาย
ของการอนุรักษ์และการพั ฒนาแตกต่ างกันเกือบสิ้นเชิง ในลักษณะที่คล้ายกับความ
แตกต่างทางชนชั้น แต่อาจจะไม่ใช่ชนชั้นทางเศรษฐกิจ เช่นที่เคยเข้าใจกันมาในอดีต
หากเป็นชนชั้นในมิติของการบริโภคความหมายและรสนิ ยมที่แตกต่างกันมากขึ้น
ซึ่งอาจจะกลายเป็นพลังส�ำคัญส่วนหนึ่ง ในการผลักดันการเปลี่ยนแปลงชุมชน
ท้องถิ่นในอนาคตก็เป็นได้
จากพลวั ตของชุมชนท้องถิ่ นในภาคเหนือที่ เปลี่ยนแปลงอย่ างรวดเร็ว
ดังได้กล่าวไปแล้ว อาจจะเป็นไปได้ยากที่จะมองชุ มชนท้องถิ่นด้วยความกลมกลืน
ด้านเดี ยวได้อีกต่อไป หากคงต้องหันมาท�ำความเข้าใจกับความแตกต่ างและ