126 กำ�กึ๊ดกำ�ปาก
ในเรื่องของการตั้งถิ่นฐานและสถาปัตยกรรม งานของขวัญชีวั น บั วแดง (2545)
ที่เปรียบเที ยบอัตลักษณ์ของกลุ่มกะเหรี่ ยงในประเทศไทยกั บประเทศพม่า ที่ชี้ให้เห็น
พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ของความสั มพันธ์เชิงอ�ำนาจที่ต่างกัน ท�ำให้จิตส�ำนึก
ความเป็นชาติและลักษณะการสร้างภาพตัวแทนของความเป็นกะเหรี่ยงมีลักษณะ
ที่ต่างกัน ส่งผลถึงความแตกต่างในวิถีการต่อสู้เพื่ อให้ได้มาซึ่งสิทธิในการปกครอง
ตนเอง และสิทธิในการได้รับการปฏิบัติต่อกันอย่างเท่าเทียมกั น
ส�ำหรั บการเชื่อมโยงกลุ่ มชาติพันธุ์เดียวกันที่ อยู่ต่างรัฐชาติ แสดงให้เห็น
อย่างชัดเจนในบทความของประสิทธิ์ ลีปรีชา (2546) ที่เล่าถึงกรณีศึกษาเครือญาติม้ง
ที่มีพี่น้องลูกหลานที่ใกล้ชิดอยู่กระจายกั นถึงห้าประเทศ ได้แก่ จีน ไทย ลาว ฝรั่งเศส
และสหรัฐอเมริกา และความก้าวหน้าของการติ ดต่อสื่อสาร และการเดินทาง ท�ำให้
การติดต่อพบปะกั นเป็นไปได้ง่ายขึ้น บทความนี้ดูจะเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยที่
เน้นประวัติศาสตร์การโยกย้ายของคนม้งและความสัมพันธ์ข้ามแดน ต่อเนื่องจาก
งานวิทยานิ พนธ์ปริญญาเอกของประสิทธิ์เองที่ศึกษาอัตลักษณ์ ทางเครือญาติ
ของม้ง ที่เน้นเฉพาะในประเทศไทย (Prasit 2001) อรัญญา ศิริผล (2546ข) ได้ให้
ความสนใจกรณี กลุ่มชาติ พันธุ์ม้งซึ่งปัจจุ บันอาศัยอยู่ในหลายประเทศ ได้ แก่
ประเทศไทย พม่า ลาว และจีน ที่ใช้เครือข่ายอินเตอร์เน็ตในการติดต่อสื่อสารข้ามชาติ
ในลักษณะของการสร้างชุมชนจินตนาการบนพื้นที่อินเตอร์เน็ต งานวิจัยของปนัดดา
บุณยสาระนัย (2546) ศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างอ่าข่ าในจีนกับอ่าข่าในไทย
ที่ส่วนหนึ่งได้แสดงออกจากงานประชุ มนานาชาติประจ�ำปีฮานี-อ่าข่า ปี 2545 ซึ่งได้
จั ดขึ้นที่แคว้นสิบสองปันนา ประเทศจีน เป็นความเคลื่ อนไหวที่ส�ำคัญที่เกี่ยวพั นกับ
การสร้างอัตลักษณ์และการฟื้นฟูองค์ ความรู้ในด้านสังคมและวัฒนธรรมของอ่าข่า
การใช้รูปแบบทางวัฒนธรรมในลั กษณะที่เป็นกลยุทธในการเคลื่อนไหว
ต่ อต้านต่อสู้ของกลุ่มชาติ พันธุ์ ก็เป็นเนื้อหาส�ำคัญอีกเนื้อหาของงานศึ กษาในระยะ
กว่าทศวรรษที่ผ่านมา เช่น งานวิทยานิพนธ์ของประเสริฐ ตระการศุภกร (Prasert 2007)
ที่ศึกษาการใช้ “ทา” ซึ่ งเป็นการขับร้องเพลงพื้ นเมืองของคนกะเหรี่ยง ในการให้
ความรู้และรณรงค์การต่อสู้ในเรื่องการจัดการทรัพยากร งานของกุศล พยัคฆ์สัก