งานวิจัยวัฒนธรรมภาคอีสาน 41
นครพนม เกี่ยวข้องกับประเพณีตรุษแสกหรือภาษาแสกเรียกว่า กิ๊บแตก ซึ่งเป็น
ประเพณีที่จัดขึ้นเพื่อบวงสรวงโองมู้เป็นที่เคารพนับถื อของชาวแสกมาตั้งแต่อดีต
จนถึงปัจจุบัน โดยเป็ นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวไทแสกที่มีอิทธิพลต่อ
วิถีชีวิ ตความเชื่อในการด�ำรงชีวิ ตในปัจจุบัน
พิธีกรรมความเชื่องานศพของชาวผู้ไทยเรณูนคร อ�ำเภอเรณูนคร จังหวัด
นครพนม (ปรางทอง ดีวงษ์, 2544) และชาวกะเลิง อ�ำเภอค�ำชะอี จังหวัดมุกดาหาร
ซึ่งได้มีการปฏิบัติและความเชื่อในพิธีการตายอย่างเคร่งครัด (สุวิทย์ ธีรศาศวัต และ
ณรงค์ อุปัญญ์, 2540)
นอกจากนี้ นารีรัตน์ ปริสุทธิวุ ฒิพร (2541) ได้วิเคราะห์ความเชื่ อของชาวจีน
ในประเทศไทย เป็นชาวแต้จิ๋ว ซึ่งเป็นกลุ ่ มใหญ่ ที่สุด โดยพบว่า คติความเชื่อการตาย
มาจากลัทธิ ขงจื้อ แสดงถึงความกตัญญูต่อบิดา มารดา ทั้งที่มีชีวิตและเสียชีวิตไป
แล้ว ส�ำหรับเมื่อตายแล้วก็จะจัดพิธีศพ การเซ่นไหว้ดวงวิญญาณ การไว้ทุกข์ 3 ปี
(ปัจจุบันเหลือ 100 วัน) ตลอดจนความเชื่อในการท�ำฮวงซุ้ย
สมชาย นิลอาธิ (2542) ได้ศึ กษาธรรมาสน์เสาเดียวของผู้ไทจากความเชื่อ
ผีหลักบ้านเมืองจนถึงธรรมาสน์ในความเชื่อพุทธศาสนา แสดงให้เห็ นความสัมพันธ์
ระหว่างพุทธศาสนากับศาสนาพราหมณ์ ซึ่งได้มีอิทธิพลต่อวิถีชีวิ ตความเป็นอยู่ของ
ชาวผู้ไทเป็นอย่างมาก
เราอาจจะเห็นได้ว่าความเชื่อเกี่ยวกั บผีบรรพบุรุษถื อเป็นผลงานวิจัยทาง
วัฒนธรรม ที่นักวิจัยทางวัฒนธรรมได้เน้นเรื่องทางวัฒนธรรมของความคิดความ
เชื่อของชนกลุ่มชาติพันธุ์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีเนื้อหาที่อาจจะสรุปได้
ว่า ความเชื่อเกี่ยวกับผีบรรพบุรุษมีอยู่เกื อบทุกชนชาติพันธุ์ และมีอิทธิพลต่อวิถีชีวิต
ความเป็นอยู่ ซึ่งได้แสดงออกมาทางพิธีกรรมและประเพณีที่หลากหลาย แต่สิ่งที่
เหมือนกันก็คือการแสดงความเคารพ ความกตัญญูต่อบรรพบุรุษนั่นเอง ตลอดจน
การมีประเพณีพิธีกรรมที่มีความเชื่อถื อ การจัดการงานศพอย่างเคารพต่อบุคคลที่
ล่วงลับไปแล้ว ดังนั้นจึงแสดงให้เห็นว่า ความหลากหลายทางชาติพันธุ์ ระบบความ
เชื่อกับวิถีชีวิต วั ฒนธรรมที่หลากหลาย และแตกต่างกันในแต่ละกลุ่มชาติพันธุ์