222
โสวัฒนธรรม
คอนโดมิ
เนี
ยมสูงค�้ำโบสถ์
บดบั
งทั
ศนี
ยภาพของโบราณสถาน การอนุ
ญาตให้
แหล่
ง
อบายมุ
ขสถานบั
นเทิ
งสร้
างใกล้
วั
ดหรื
อใกล้
สถานที่
ศั
กดิ์
สิ
ทธิ
อั
นเป็
นศูนย์
ธรรม
จิตใจของคนในชุมชน เป็นการท�ำลายคุณค่
าทางวัฒนธรรมอย่างน่าเสียดาย แต่
วัฒนธรรมค�
ำนึ
งถึงเรื่
องจิ
ตใจ และจิ
ตวิ
ญญาณอั
นลึ
กซึ้
งความงามของศิลปกรรม
ก่
อให้
เกิ
ดความสุ
ขของจิ
ตใจ ศาสนาก่
อให้
เกิ
ดคุ
ณค่
าอั
นลึ
กซึ้
งสูงส่
ง เป็
นเครื่
องช่
วย
การยกระดั
บจิ
ตใจของคนให้สูงขึ้
น
7) ส่งเสริ
มความเข้มแข็
งทางสั
งคม ต้นเหตุ
ของความเสื่
อมเสี
ยทางศี
ลธรรม
เกิ
ดจากอ�
ำนาจในสั
งคม ขาดความสมดุ
ล ดั
งนั้น หากต้
องการสร้
างสั
งคมให้
เข้
มแข็
ง จึ
งต้
องถ่
วงดุ
ลด้
วยการบูรณะฟื
้
นฟูศี
ลธรรมขึ้
นมา โดยใช้
วั
ฒนธรรมเป็
น
เครื่
องส่
งเสริ
มความเข้
มแข็
งของสั
งคม เพราะวั
ฒนธรรมมี
ชุ
มชนเป็
นผู้
ปฏิ
บั
ติ
ความ
เป็นชุ
มชนต้องมี
องค์กรชุมชน การมี
องค์กรชุมชนท�
ำให้ชุ
มชนหรื
อสั
งคมเข้มแข็
ง
การพั
ฒนาประเทศในปั
จจุ
บั
นท�
ำให้
ผู้
คนตื่
นเต้
นกั
บตั
วเลขของการเติ
บโต
ทางเศรษฐกิ
จ แต่ในความเป็นจริ
งแล้ว ผู้ที่
ได้รั
บประโยชน์จากการพั
ฒนาที่
ผ่านมา
มีเพียงคนกลุ่
มน้อยกลุ่มเดียว ขณะที่ผู้
คนอีกหลายสิบล้
านคนยังต้
องยากจนและ
ล�
ำบากยิ่
งขึ้
น มี
เพี
ยงภาคอุ
ตสาหกรรมและภาคบริ
การเท่
านั้
นที่
เติ
บโต ส่
วนภาค
การเกษตรไม่ได้โตตามไปด้วย ภาคอุตสาหกรรมเองก็ไม่ได้สัมพันธ์กับภาคเกษตร
เพราะไม่
ได้
แปรรูปจากผลผลิ
ตทางการเกษตรในประเทศ แต่
สั่
งวั
ตถุ
ดิ
บจากต่
าง
ประเทศเข้ามาแปรรูปแล้วส่งออกไปขาย พึ่
งตลาดต่างประเทศมากกว่าในประเทศ
เพราะผู้
คนในประเทศไม่
มี
ก�
ำลั
งซื้
อ ซึ่
งเป็
นการเติ
บโตที่
อั
นตราย เป็
นการเติ
บโตที่
ก้
าว
กระโดดโดยขาดฐานที่มั่นคง เมื่อผู้คนส่วนใหญ่ในประเทศและภาคเกษตรไม่เป็น
ฐานในการผลิต หวังต่างประเทศซึ่งมีการแข่งขันกันอย่างรุนแรง ย่อมน่าเป็นห่วง
แสดงว่า ประเทศไทยเองไม่สามารถ “พึ่
งตนเอง” ได้
ตราบใดที่
รั
ฐยั
งคิ
ดว่
า ภาคอุ
ตสาหกรรมและธุ
รกิ
จการจั
ดการเป็
นภาคที่
ส�
ำคั
ญที่
สุ
ด ละเลยภาคเกษตรและคิ
ดว่
าระบบราชการเป็
นกลไกลที่
ส�
ำคั
ญที่
สุ
ด
ละเลยภาคเอกชนและองค์
กรประชาชน การพั
ฒนาที่
มั่
นคงยั่
งยื
นจะไม่
เกิ
ดขึ้
น
ประชาชนชาวบ้
านในชนบทจะต้
องดิ้
นต่
อสู้
หาทางช่
วยตั
วเอง โดยไม่
อาจหวั
งพึ่
ง