งานวิจัยวัฒนธรรมภาคอีสาน 203
เฉยๆ เพราะไม่ได้ขายแรงงานเป็นอาชีพหลัก หากแต่เข้ามาขายแรงงานเพียงเพื่อ
เป็นอาชีพเสริม หรือเข้ามาหาประสบการณ์ เมื่อมีสภาพกลายเป็นคนตกงานก็ยัง
มีอาชีพภาคการเกษตรรองรับจึ งไม่รู้สึกเสียใจมากมายแต่อย่างใด
การวิจัยการเปลี่ยนอาชีพจากภาคการเกษตรไปสู่ภาคแรงงาน มี ผลกระทบ
โดยรวม คือ ผลดี ได้รับประสบการณ์มากขึ้น มีความรู้มีทักษะสูงขึ้ น และที่ส�ำคัญ
คือมีรายได้เพิ่มขึ้นส่วนผลเสีย ท�ำให้ขาดแรงงานในท้องถิ่น สมองไหล ค่าใช้จ่าย
ฟุ่มเฟือย เกิดปัญหาสั งคม/ปัญหาครอบครัว สูญเสียเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของ
ท้องถิ่น
6. ความพึงพอใจของนายจ้าง ผลการวิ จัยปรากฏว่า นายจ้างมีความ
พึงพอใจในแรงงานหญิงมากกว่าแรงงานชายโดยเฉพาะในด้านความขยัน ตรงต่อ
เวลา การท�ำงานตามค� ำสั่งของนายจ้ างได้ปราณีตกว่า มีมนุษยสั มพันธ์ต่อส่วนรวม
และนายจ้างดีกว่า ตลอดจนไม่เปลี่ยนแรงงานบ่อย
7. ความตระหนักของแรงงานต่อความปลอดภัย ผลการวิ จัยพบว่า
คนงานส่วนใหญ่มีความตระหนักต่อสุขภาพและความปลอดภัยอยู่ ในเกณฑ์ต�่ำ
ไม่มีการเตรียมป้องกันภัยอันตรายที่อาจเกิดจากการท�ำงานไว้ล่วงหน้า และเมื่อมี
อุบัติเหตุถ้าไม่รุ นแรงจนเกินไปก็จะรักษาตั วเองตามมีตามเกิดไม่ไปพบหมอหรือไป
โรงพยาบาล
4.3 การพัฒนาชุมชน
ในรอบทศวรรษที่ ผ่านมา (2535-2545) มีผลงานเกี่ยวกั บการพัฒนา
ชุมชนจ� ำนวน 41 เรื่อง เช่นผลงานของไพบูลย์ ด่านวิรทัย (2535) เรื่องการใช้
ทรัพยากรธรรมชาติกับความขัดแย้งทางสั งคม : พลวั ตของการเป็นนิคกับทางเลือก
ทางพัฒนา ผลงานวิจัยของสถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (2535) การ
ใช้ทรัพยากรธรรมชาติกับความขัดแย้งทางสังคม : พลวัตของการเป็นนิคกับทาง
เลือกทางพั ฒนา สุวิทย์ ธีรศาศวัตและคณะ (2538) เรื่องป่าชุมชน (ป่าวัฒนธรรม)