202 โสวัฒนธรรม
2. ลักษณะการไปท�ำงาน มีหลายลักษณะคือ ไปเช้า – เย็นกลั บ
ไปเฉพาะฤดูกาลที่ว่างเว้นจากการท�ำนา ไปชั่วคราวและมีเกษตรกรเปลี่ยนอาชีพ
ไปขายแรงงานเป็นการถาวรก็ มีจ�ำนวนมากและมี แนวโน้มจ� ำนวนที่จะทวีขึ้นเรื่อยๆ
3. สถานที่ไปท�ำงาน มีทั้งในตั วจังหวัดที่ตนมีภูมิล�ำเนา ต่ างจังหวัดทั้ง
ในภาคตะวั นออกเฉียงเหนือและภาคอื่นๆ แต่ที่นิยมไปขายแรงงานมากที่ สุดได้แก่
ที่กรุงเทพฯ และเขตปริมณฑล แต่ก็มีจ�ำนวนไม่น้อยที่ไปขายแรงงานในต่างประเทศ
ทั้งในแบบที่ไปโดยสมัครใจ ไปโดยถูกต้ องตามกฎหมาย แต่หลายคนที่ ไปขาย
แรงงานในต่างแดนเพราะถูกล่อลวงโดยนายหน้าจัดหางานหรือถูกคนที่รู้จักคุ้นเคย
หลอกลวงก็มีเป็นจ�ำนวนมาก
4. ประเภทงานที่ท�ำ ปรากฏว่ ามีอาชีพที่ หลากหลายทั้งประเภทงานที่ต้อง
ใช้ฝีมือได้ค่าตอบแทนสูงและแรงงานไร้ฝีมือที่ได้ค่าตอบแทนต�่ำ ทั้ งนี้ขึ้นอยู่ที่ความ
สามารถเฉพาะตั วของแรงงานแต่ละคน อาชีพต่างพอสรุปได้ดังนี้คือ งานก่อสร้าง
ตัดเย็บเสื้อ-ผ้า ทอแห อวน ร้านอาหาร พนักงานบริการ เสริ มสวย คนรับใช้
แม่บ้าน ขายอาหารพื้นเมือง เร่ขายสินค้ าพื้นเมือง หรือแม้แต่อาชีพเสริ มพิเศษต่างๆ
ที่ขัดต่อหลักศีลธรรมก็มีเป็นจ�ำนวนมาก
5. การเปลี่ยนงาน เนื่ องจากคนงานส่วนใหญ่เป็ นแรงงานจากภาค
การเกษตรเมื่อเข้าสู่แรงงานแขนงอื่น ท�ำให้ขาดทักษะไร้ฝีมือก็มีผลกระทบต่อรายได้
แรงงานบางส่วนจึงตัดสินใจเปลี่ยนงานที่ ตนถนัดที่ สุดเพื่อให้มี รายได้ค่าตอบแทน
ที่สูงกว่ าการเกษตร แต่การเปลี่ยนงานของคนงานบางคน ค่าตอบแทนหรือเงิน
เดือนไม่ใช่สาเหตุเดี ยวที่ท�ำให้คนงานตัดสินใจเปลี่ยนงาน หากแต่ยังมีสาเหตุอีก
หลายประการ เช่น งานหนัก ถูกเอารัดเอาเปรียบ นายจ้างจู้จี้ขี้บ่น สวัสดิการไม่ดี
สิ่งแวดล้อมไม่ดี ถูกบีบให้ ออก ปลดออก เลิกจ้างเพราะหมดสัญญาจ้าง บริษัท
ปิดกิจการ ฯลฯ ซึ่งสาเหตุดังกล่าวเหล่านี้ส่งผลให้ผู้ขายแรงงานบางส่วนตัดสินใจ
เปลี่ ยนงาน บางส่วนตัดสินใจกลับภูมิล�ำเนา ต่ อความรู้สึกของคนงานที่ต้องเปลี่ยน
งาน และบางรายต้ องเปลี่ยนสภาพกลายเป็ นคนตกงานในที่สุด ผลการวิจัย ปรากฏ
ว่าแรงงานบางส่วนมีความรู้สึกว่าเสียใจเพียงเล็กน้อย บางคนบอกว่ามีความรู้สึก