142
โสวัฒนธรรม
ผลิตภัณฑ์แปรรูปจากข้าว อาทิ กระยาสารท ข้าวหลาม ขนมนางเล็ด ข้าวตอก
ข้าวเม่า ขนมจี
น เป็นอาหารที่
มี
ควบคู่กั
บวิ
ถี
ชี
วิ
ตและขนบธรรมเนี
ยมประเพณี
ของ
ชาวชนบทในภาคตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
อมาเป็
นเวลาช้
านาน การรู้
จั
กน�
ำข้
าวมาแปรรูป
เป็
นขนมหรื
ออาหาร นั
บเป็
นความฉลาดของผู้
คนในอดี
ต การแปรรูปข้
าวอดี
ตจะท�
ำ
เฉพาะการใช้
ประกอบพิ
ธี
กรรมต่
างๆ และบริ
โภคในครั
วเรื
อนเป็
นส่
วนใหญ่
แต่
ปั
จจุ
บั
น
รั
ฐส่งเสริ
มให้มี
การผลิ
ตเพื่
อจ�
ำหน่าย โดยมี
แหล่งผลิ
ตกระจายอยู่ทั่
วไปในชนบท มี
ปริ
มาณการผลิ
ตและมูลค่
าในการผลิ
ตค่
อนข้
างสูง และศึ
กษาในด้
านเทคโนโลยี
การตลาด วั
ตถุ
ดิ
บ และงานวิ
จั
ยของเรื
องวิ
ทย์
เกษสุ
วรรณ (2546
)
เรื่
องชุ
มชน
เบี้ยกุดชุม : การแลกเปลี่
ยนทางวัฒนธรรมของสังคมที่
ก�
ำลั
งแปรเปลี่ยน ภายใต้
เศรษฐกิ
จและการเมื
องโลก มี
วั
ตถุ
ประสงค์
เพื่
อหารูปแบบใหม่
ของการพั
ฒนาชุ
มชน
เบี้
ยกุ
ดชุ
ม คื
อ ชุ
มชนบ้
านโสกกุ
ดชุ
ม ต�
ำบลนาโส่
อ�
ำเภอกุ
ดชุ
ม จั
งหวั
ดยโสธร
ตลอดจนศึ
กษาปั
ญหาพั
ฒนาและแนวโน้
มของการพั
ฒนา ผลการวิ
จั
ยสรุ
ปได้
ว่
า
การพั
ฒนาแนวใหม่ที่
ชุ
มชนเบี้
ยกุ
ดชุ
มใช้ ได้แก่ การริ
เริ่
มจากระดั
บล่าง โดยความ
สนั
บสนุ
นจากชนชั้
นกลาง โดยเริ่
มจากองค์กรเอกชน (NGO) แล้วต่อมาเป็นภาครั
ฐ
ปัญหาของการพัฒนา ได้แก่ ฐานะของธุรกิจชุมชน ที่ต้องการด�
ำเนิ
นการทั้งด้าน
ธุ
รกิ
จและการพั
ฒนาชุ
มชน ซึ่
งต้
องสนใจทั้
งด้
านการพั
ฒนาเศรษฐกิ
จและการพั
ฒนา
คน ท�
ำให้
ยากที่
จะสร้
างความสมดุ
ลได้
และก่
อให้
เกิ
ดปั
ญหาการเมื
องในการพั
ฒนา
ซึ่
งได้แก่ความขั
ดแย้งทางความคิ
ดและผลประโยชน์ที่
เกิ
ดจากการพัฒนา
งานวิ
จั
ยของใจสะคราญ หิ
รั
ญพฤกษ์ (2540) เรื่
อง กลยุ
ทธ์ในการเสริ
มสร้าง
ความเสมอภาคของบทบาทหญิ
งชายในการพั
ฒนาท้
องถิ่
นทุ
รกั
นดารอี
สานใต้
งานชิ้นนี้ศึกษาเกี่ยวกับบทบาทหญิงชายในภาระงานต่างๆ ทั้งในระดับครอบครัว
และชุมชน ตลอดจนการเข้าถึงและควบคุมการใช้ทรัพยากรต่างๆ โดยศึกษาจาก
ลักษณะกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดอุบลราชธานี สุรินทร์ และศรีสะเกษ ที่มีเชื้อสาย
เขมร ส่วย และบรู พบว่า บทบาทของชายหญิ
งถูกก�ำหนดด้วยมิ
ติ
ทางสั
งคมและ
วั
ฒนธรรม ความสั
มพั
นธ์หญิ
งชายในบริ
บทครอบครั
วและชุ
มชน และรั
ฐบาล การ
ตระหนั
กถึ
งมิ
ติ
ชายหญิ
ง ผู้
หญิ
งจึ
งยั
งคงรั
บภาระงานหนั
กทั้
งในครั
วเรื
อนและในไร่
นา