งานวิจัยวัฒนธรรมภาคกลาง 219
ถูกก�ำหนดกรอบมาจากตัวปัจจัยภายนอก เช่น รัฐบาลหรือองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น ซึ่งบ่อยครั้งนโยบายหรือแนวทางปฏิบัติเหล่านี้อาจมุ่งเน้นไปที่การสร้าง
รายได้และผลประโยชน์มากกว่าที่จะมองผลกระทบที่เกิดขึ้นกับสภาพแวดล้อม
และประชากรของชุมชนเจ้าบ้าน ด้วยเหตุนี้ รัฐจึงควรให้ความส�ำคัญกับวิธีการที่
จะช่วยให้การท่องเที่ยวสามารถบรรลุวัตถุประสงค์และความต้องการของทั้งระดับ
ประเทศและระดับท้องถิ่น ทั้งนี้ สิ่งที่จ�ำเป็นส�ำหรับภาครัฐก็คื อ การบูรณาการ
การท่องเที่ยวให้เข้าไปมี ส่วนส� ำคัญในกิ จกรรมเกี่ยวเนื่องกับการพัฒนาอื่นๆ
ที่ส�ำคัญต่อชุมชนท้องถิ่น เช่น การส่งเสริมอุตสาหกรรมในครัวเรือน การอนุรักษ์
สภาพแวดล้อม กระจายอ�ำนาจทางการเมืองให้กับชุมชน รวมถึงการสร้างโอกาส
ในงานและอาชีพให้กับบุคคลท้องถิ่น เพื่อสนับสนุนให้เกิดวงจรความต่อเนื่องของ
การท่องเที่ยวภายในประเทศอย่างแท้จริ ง
ข.ให้การสนับสนุนต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวทั้งในรูปแบบปกติ
และการท่องเที่ยวแบบทางเลือก
ในความเป็นจริงอาจเป็ นการไม่ถูกต้องนักในการวางกรอบแนวคิดจัดให้การ
ท่องเที่ยวรูปแบบปกติหรือ Mass Tourism กับ การท่องเที่ยวแบบทางเลือกหรือ
Alternative Tourism เป็นสิ่งที่มีความแตกต่างกันอย่ างสุดขั้ว ทั้งที่ทั้ ง 2 รูปแบบ
ต่างก็มีศักยภาพที่จะก่อให้เกิดการพัฒนา รวมทั้ งก่อให้เกิดผลกระทบทั้งในด้าน
สังคม เศรษฐกิจและสิ่ งแวดล้อมได้เช่นกัน ทั้งนี้ การท่องเที่ยวแบบ Mass Tourism
ยังเป็ นรูปแบบหลักของการท่ องเที่ยวที่ สามารถน�ำรายได้จ�ำนวนมากเข้ามาสู่
ภาครัฐและชุมชน นอกจากนั้น ความพยายามในการรักษาฐานของรูปแบบการ
ท่องเที่ยวในลั กษณะนี้ไว้ยังเป็นสิ่งจ�ำเป็น โดยเฉพาะกับประเทศก�ำลังพัฒนา
จ�ำนวนมาก อย่างไรก็ตาม ถ้าได้รับการออกแบบและบริหารจัดการที่ ดีแล้ว Mass
Tourism จะสามารถเป็นประโยชน์ ได้อย่ างมากในการรองรับความต้องการของ
นักท่องเที่ยวที่มีจ�ำนวนมาก และขณะเดี ยวกันยังสามารถก่อให้เกิดรายได้สูงสุด
และลดผลกระทบต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นให้อยู่ในระดับต�่ ำที่สุดกับชุมชนท้องถิ่นได้ด้วย