Previous Page  233 / 326 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 233 / 326 Next Page
Page Background

232

สืบโยดสาวย่าน

แก้

ปั

ญหาและมี

การพั

ฒนาจนเป็

นแบบอย่

างของการพึ่

งตนเองได้

เป็

นอย่

างดี

ผลิ

ตแบบเศรษฐกิ

จพอเพี

ยงที่

เกาะแรต

(ชวน เพชรแก้

ว และมาโนชย์

นวลสระ,

2547) บทความนี้

กล่าวถึ

ง เกาะแรตเกาะเล็

กๆ แห่งหนึ่

งในอ�

ำเภอดอนสั

ก จั

งหวั

สุราษฎร์ธานี เดิมเกาะนี้มีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ เป็นแหล่งจับสัตว์น�้

ำที่ส�ำคัญ

การก่อตั้งชุมชนสันนิษฐานว่าเกิดขึ้นในต้

นสมัยกรุงรัตนโกสินทร์

มีชาวจีนไหหล�

จ�

ำนวนหนึ่

งอพยพเข้ามาตั้

งถิ่

นฐานที่

นี่

มี

หลั

กฐานที่

ส�

ำคั

ญ คื

อ ศาลเจ้ากวนอู และ

ศาลเจ้าแม่ทับทิม เดิมชาวบ้านที่นี่มีความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย ชาวบ้านส่วนใหญ่มี

อาชี

พจั

บสั

ตว์น�้ำ นอกจากนี้

ยั

งมี

โรงโป๊ะส�

ำหรั

บเป็นที่

พั

กพิ

งของผู้คนไร้ที่

อยู่ แต่ใน

ปั

จจุ

บั

นการประกอบอาชี

พประมงเริ่

มฝื

ดเคื

อง ท�

ำให้

ชาวบ้

านต้

องออกไปจั

บสั

ตว์

น�้ำในพื้นที่ไกลๆ ไม่ค่อยคุ้มกับการลงทุน กลุ่มสตรีจึงรวมตัวกันผลิตอาหารทะเล

แปรรูป เช่

น หมึ

กแว่

น หมึ

กอบ และกะปิ

จากกุ้

งเคย มี

คุ

ณภาพเป็

นที่

นิ

ยมอย่

าง

แพร่หลาย ท�ำให้ชาวบ้านสามารถด�

ำรงตนอยู่ในภาวะปัจจุบันอย่างปกติสุขแม้จะ

ไม่

เหมื

อนสภาพเดิ

มก็

ตาม

บทเรี

ยนจากป่

าพรุ

ถึ

งป่

าชายเลน : ชุ

มชนบ้

านท่

าพรุ

(พญอม จั

นนิ่

ม, 2547) บทความนี้

กล่าวถึ

ง ทรั

พยากรของชุ

มชนบ้านท่าพรุ

หมู่ที่

5 ต�

ำบลเขาทอง อ�

ำเภอเมื

อง จั

งหวั

ดกระบี่

ว่าในอดี

ตเคยเป็นพื้

นที่

ที่

อุ

ดมสมบูรณ์

ครั้

นเมื่

อถูกบุ

กรุ

กโดยพวกนายทุ

นได้

เข้

าไปหาผลประโยชน์

ด้

วยการตั

ดไม้

โกงกาง

น�

ำไปเผาถ่

าน การขายที่

ให้

กั

บพวกนายทุ

นประกอบกั

บการได้

สั

มปทานส่

งผลให้

พื้นที่ป่าชายเลนบ้านท่าพรุเสื่อมสภาพความอุดมสมบูรณ์ลงไปเรื่อยๆ ด้วยเหตุดัง

กล่

าว ผู้

น�

ำหมู่

บ้

านและชาวบ้

านในพื้

นที่

แห่

งนี้

จึ

งร่

วมใจจั

ดตั้

งโครงการราษฎรอาสา

พิ

ทั

กษ์ป่าท่าพรุ

ร่วมมื

อร่วมใจกั

บนั

กพั

ฒนา นั

กเรี

ยน นั

กศึ

กษา นั

กวิ

ชาการ และ

สื่

อมวลชน เพื่ออนุ

รั

กษ์

ผื

นป่

าแห่

งนี้

ให้

กลั

บมาสมบูรณ์

อีกครั้

งใช้

หลัก 3 ประการ

คื

อ การจั

ดการองค์ความรู้ การใช้ต้นทุ

นทางสั

งคมและวั

ฒนธรรมกล่อมเกลา และ

มี

ระบบภาคี

เครื

อข่

าย โครงการดั

งกล่

าวส่

งผลให้

พื้

นที่

แห่

งนี้

กลั

บมาอุ

ดมสมบูรณ์

อี

ครั้

ง และเมื่

ออายุ

สั

มปทานหมดไปชาวบ้

านได้

ขยายพื้

นที่

อนุ

รั

กษ์

ท�ำให้

มี

ผื

นป่

ากลั

มาอุ

ดมสมบูรณ์

อี

กครั้

เกาะยาวน้

อยชุ

มชนมุ

สลิ

ม : ชมรมชาวประมง พื้

นบ้

านพลิ

ฟื้

นวิ

กฤตอ่

าวพั

งงา

(ปริ

ญญา ปานชาวนา, 2547) บทความนี้

กล่

าวถึ

ง เกาะยาวน้

อย

ซึ่

งตั้

งอยู่

บริ

เวณกลางอ่

าวพั

งงาฝั

งอั

นดามั

น ประชากรส่

วนใหญ่

เป็

นชาวไทยมุ

สลิ

มแต่