Previous Page  228 / 326 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 228 / 326 Next Page
Page Background

งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้

227

ร่

วมในการจั

ดการป่

าชุ

มชน และด�

ำเนิ

นการทดลองใช้

ยุ

ทธศาสตร์

ผลการจั

ดท�

ำท�

ำให้

บุ

คลากรในเขตป่

าชุ

มชนที่

เกี่

ยวข้

องมี

ประสิ

ทธิ

ภาพในการท�

ำงานร่

วมกั

นมากขึ้

การ

จั

ดการป่าชุ

มชนในนิ

คมสร้างตนเองพั

ฒนาภาคใต้ จั

งหวัดสตูล

(สุ

นทร สว่างมาลี

,

2539) งานชิ้

นนี้

กล่

าวถึ

ง ป่

าชุ

มชนในนิ

คมสร้

างตนเองพั

ฒนาภาคใต้

จั

งหวั

ดสตูล

ประกอบด้

วยป่

าสงวนนิ

คมฯ ป่

าต้

นน�้

ำตกสายใจ และป่

าสงวนนิ

คม ฯ บ้

านผั

งปาล์

ม 8

มี

การตั้

งคณะกรรมการหมู่

บ้

าน และมี

กฎระเบี

ยบข้

อบั

งคั

บในการดูแลรั

กษาป่

า ชาว

บ้

านส่

วนใหญ่

ใช้

ประโยชน์

จากพื้

นที่

ป่

าในการการด�

ำรงชี

การจั

ดการป่

าจาก : กรณี

ศึ

กษา ต�ำบลขนาบนาก อ�ำเภอปากพนั

ง จั

งหวั

ดนครศรี

ธรรมราช

(นริ

ศ แก้

วสี

นวล,

2539) งานชิ้

นนี้

กล่าวถึ

งโครงสร้างของป่าจากประกอบด้วยมี

พั

นธุ์ไม้ 10 ชนิ

ด และ

มีต้นจากเป็นพันธุ์ไม้เด่น ชาวบ้านจัดการพื้นที่ป่าจาก 2 ลักษณะ คือ จัดการป่า

จากที่

มี

อยู่

เดิ

มโดยมี

เป้

าหมายให้

ป่

าจากคงอยู่

และชาวบ้

านได้

ใช้

ประโยชน์

และ

เพิ่

มพื้

นที่

ปลูกป่

าในพื้

นที่

นากุ

งร้

างซึ่

งจะช่

วยแก้

ปั

ญหาสิ่

งแวดล้

อมและเศรษฐกิ

ได้

การจั

ดการทรั

พยากรประมงของชุ

มชนประมงขนาดเล็

ก : กรณี

ศึ

กษาชุ

มชน

แหลมโพธิ์

อ�

ำเภอหาดใหญ่

จั

งหวั

ดสงขลา

(สุ

ณี

ย์

บุ

ญก�

ำเนิ

ด, 2541) งานชิ้

นนี้

ศึ

กษารูปแบบกิ

จกรรมของชุ

มชนในการจั

ดการทรั

พยากรประมงและการมี

ส่

วน

ร่

วมของสมาชิ

ก พบว่

า การรวมกลุ

มของชาวบ้

านเกิ

ดจากความเดื

อดร้

อนในการ

ประกอบอาชี

พ เนื่

องจากมี

การปล่

อยน�้ำเสี

ยลงสู่

ทะเล และการใช้

เครื่

องมื

ออวน

รุนในการจับสัตว์น�้ำ ชุมชนได้รวมกลุ่มกันแก้ปัญหาโดยมีหน่วยงานภาครัฐให้การ

สนั

บสนุ

น มี

ผู้

น�

ำอย่

างไม่

เป็

นทางการ และใช้

ความสั

มพั

นธ์

เชิ

งเครื

อญาติ

ในการ

ขั

บเคลื่

อนกิ

จกรรมกลุ

มเพื่

อแก้

ปั

ญหาที่

เกิ

ดขึ้

แนวทางการจั

ดการพื้

นที่

ป่

าชาย

เลนในอ�

ำเภอ ยะหริ่

ง จั

งหวั

ดปัตตานี

(สุ

รชาติ

เพชรแก้ว, 2540) งานชิ้

นนี้

กล่าวถึ

การเปลี่

ยนแปลงการใช้

ประโยชน์

ที่

ดิ

นของป่

าชายเลนในอ�

ำเภอยะหริ่

ง เดิ

มมี

สภาพ

เป็

นป่

าชายเลนตามธรรมชาติภายหลังมี

การเพาะเลี้

ยงกุ

งกุลาด�

ำเพื่

อการค้

าจึ

งส่

ผลกระทบต่อระบบนิ

เวศโดยรวมของป่า ชาวบ้านรวมกลุ่มกั

นแก้ปัญหามี

แนวทาง

จั

ดการทรั

พยากรที่

ดิ

นมี

3 แนวทาง คื

อ การจั

ดการพื้

นที่

เลี้

ยงกุ

งกุ

ลาด�

ำ การใช้

ที่

ดิ

นแบบผสมผสาน และการอนุ

รั

กษ์

ทรั

พยากรป่

าชายเลน

และการจั

ดการกลุ

ประมงพื้

นบ้านของชาวบ้าน อ�

ำเภอสทิ

งพระ จั

งหวั

ดสงขลา

(วิ

ชชุ

ดา กุ

ฬานุ

วั

ฒน์,