244 โสวัฒนธรรม
น่าสังเกตว่างานศิ ลปะร่ วมสมัยและการศึ กษาศิลปินร่วมสมัยไม่ปรากฏเช่ นดัง
ภูมิภาคอื่นเช่น ภาคกลางและภาคเหนือ
ศิลปะการแสดงหมอล� ำ เป็นเรื่ องที่ได้รับความสนใจศึกษามากกว่าศิลปะการ
แสดงพื้นบ้านอื่น ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับภูมิภาคอื่นนาฏศิลป์และศิลปะการแสดง
เป็นเรื่องที่ได้รับความสนใจมากในส่วนงานศิลปวัฒนธรรม เหตุผลประการส�ำคัญ
อาจเนื่องมาจากการแสดงหมอล�ำ มี ความเข้มแข็ งจากการที่สามารถด�ำรงอยู่
ท่ามกลางกระแสสังคมที่มีการเปลี่ยนแปลงและรับวัฒนธรรมความทันสมัยมาจาก
ภายนอกภูมิ ภาค ทั้งนี้ความสนใจศึกษาหมอล�ำมาจากการที่หมอล�ำมีการปรับตัว
และพัฒนาการให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา อันเป็นค�ำถามที่
ผู้ วิจัยตั้งเป็ นประเด็นค�ำถามที่ส�ำคัญเช่นเดียวกับนั กวิจัยที่สนใจศึกษาเรื่องราวของ
หมอล�ำ ทั้งการปรับตั วด้านรูปแบบ เนื้อหาสาระ วิธีการน�ำเสนอแต่เหตุใด หมอล�ำ
ยั งคงรักษาอัตลั กษณ์และกลิ่นอายของวัฒนธรรมความเป็นหมอล�ำไว้ได้
ในส่วนศิลปะการแสดงและนาฏศิลป์พื้นบ้าน ปรากฏความหลากหลายใน
ความหลากหลายของกลุ่มชาติพันธุ์ในภูมิภาคนี้ ดนตรีและการแสดงมี ลักษณะ
พิเศษคือ การสะท้อนทั้งสุนทรี ยภาพส่วนบุคคลและสุนทรียภาพที่เป็นที่ยอมรั บ
ของสังคมภูมิภาคดนตรีและการแสดงจึงเกี่ยวข้ องกับทั้งพิธีกรรมและการละเล่น
เพื่อความบันเทิง โดยความเป็นวัฒนธรรมราษฎร์หรือวัฒนธรรมในวิถีชาวบ้าน จึง
ไม่มีแบบแผนตามจารีตที่เป็นกฎเกณฑ์ แต่กลับมีความยืดหยุ่นตามสถานการณ์ที่
เป็นความน่าสนใจ
งานศิลปวั ฒนธรรมที่มีลั กษณะคล้ายคลึงกับภูมิ ภาคอื่ นคื อ งาน
สถาปัตยกรรมและหัตถกรรม ทั้งนี้เนื่ องจากโดยลักษณะของสังคมไทยมีพื้นฐาน
ทางสังคมในวิถีเดี ยวกันคือความเป็นสังคมชาวนา มีลักษณะอาชีพเดียวกันคือการ
มีพื้นฐานการเป็นเกษตรกรเพาะปลูกข้าว พื้นฐานลักษณะทางนิเวศเดียวกันคือการ
เป็นสั งคม ไม้ไผ่ หวาย และพืชธรรมชาติที่สามารถถักทอได้ เช่นเดียวกัน ส่ วนที่
แตกต่างกันบ้างคืองานสถาปัตยกรรมบ้านเรื อนที่อยู่อาศัยซึ่งมีรายละเอียดแตกต่าง
กั นบ้างตามลักษณะภูมินิเวศและวิถีความเชื่อของกลุ่มชาติ พันธุ์แต่ละกลุ่ม