190 โสวัฒนธรรม
การพั ฒนาสมัยใหม่ได้ทอดทิ้งศาสนาทั้งในรูปของสถาบันและคุณค่าจึ ง
ส่งผลให้สังคมประสบกับความยุ ่งยากสับสนในปั จจุบัน ศาสนาอันเกิดจาก
ภูมิปัญญาอันสูงส่ งได้ถูกทอดทิ้งให้ปราศจากบทบาทที่ เหมาะสม ความเป็นจริง
สถาบันศาสนาเป็ นกลไกและเป็นทรัพยากรที่ส�ำคัญของสังคม เพราะมีทั้งหลักธรรม
มีที่ดิน มีอาคารสถานที่ มีอุปกรณ์ มี บุคลากร มีเงินและมีศรั ทธา ซึ่งเป็นที่
น่าเสียดายที่สถาบันหลักในการยกระดับจิตวิญาณของคนให้มีคุณธรรม จริยธรรม
ของคนให้สูงขึ้นกลับถูกทอดทิ้ งอย่างไร้ เยื่อใยจากผู้ บริหารประเทศ ทั้งจากความ
จงใจและความไม่รู้ มองไม่ เห็นผลประโยชน์ หรือวิธีการน�ำเอาศาสนามาเป็ น
เครื่องมือในการพัฒนา
แต่ ก็เป็นที่น่ายินดี ที่มีพระสงฆ์จ�ำนวนไม่น้อยที่ข้ามาป็นก�ำลังส�ำคัญใน
การพัฒนาชนบท ด้วยการใช้คุณค่ าและสถาบันดั้งเดิ มของสังคม ซึ่งถือว่าเป็น
ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ส�ำคัญเข้ามาช่วยงานพัฒนา การใช้คุณค่าทางศาสนาในการ
พัฒนาเป็นการผสานสิ่งต่างๆ เข้ามาหากัน รวมทั้งส่งเสริมการพัฒนาจิตใจ ท�ำให้
คนรู้จักให้รู้จักรับและรู้จักการอยู่ร่วมกั นอย่างสั นติ ซึ่งต่างจากการพัฒนาทาง
เศรษฐกิจอย่างเดียวที่ไม่กล้าอยู่ กับโลกแห่งความเป็นจริง มีแต่การแข่งขัน แก่งแย่ง
ผลประโยชน์ที่เต็ มไปด้วยโทสจริต อันน�ำไปสู่ความแตกแยกและความรุนแรงให้แก่
สั งคม
การแพทย์ แผนตะวันตกหรือการแพทย์ แผนวิทยาศาสตร์มีความชะงั ดในบาง
เรื่องแต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง ถ้าจะเอาแพทย์ตะวันตกไปใช้กับทุกเรื่อง ย่อมเกิดปั ญหาตาม
มาอย่างไม่จบสิ้น เพราะการแพทย์ตะวั นตกมีราคาแพง ให้ บริการแก่ผู้เกี่ ยวข้อง
ได้น้อยจึงเกิดการกระจุกตัว ท�ำให้การบริการไม่เพียงพอ ผู้คนต้องตะเกียกตะกาย
แย่งชิงกันเข้ารับบริการ นอกจากเทคโนโลยีต่างๆ ที่ใช้ในทางการแพทย์แผนตะวันตก
จะมีราคาแพงแล้ว ส่ วนใหญ่ไม่มีข้ อพิ สูจน์ว่ามีประสิ ทธิภาพและให้ ผลคุ้ มค่า
โรคส่วนใหญ่หายไปเพราะเหตุอื่น เช่น หายเอง หายเพราะความเชื่อและผลของ
ยา หลอกหายเพราะได้รับความสนใจและได้รับความพอใจ ฯลฯ เพราะฉะนั้นการ
รักษาโรคจึงไม่ควรมี ระบบแพทย์แผนตะวันตกเพียงระบบเดียว แต่ควรมีหลายแบบ