บทที่ 4
พลวัตวัฒนธรรม
ในวิถีของการพัฒนา
สมมาตร์ ผลเกิ
ด
4.1 บทน�ำ
สั
งคมชาวชนบทภาคตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
อของประเทศไทย ในอดี
ตเป็
นสั
งคม
ที่
มี
วิ
ถี
ชี
วิ
ตความเป็นอยู่ที่
เรี
ยบง่าย มี
พื้
นฐานทางเศรษฐกิ
จอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างต�่
ำ
เมื่อเปรียบเทียบกับสภาพทางเศรษฐกิจในภาคอื่นๆ แต่สังคมชาวตะวันออกเฉี
ยง
เหนื
อเป็
นสั
งคมที่
มี
ความเข้
มแข็
งทางวั
ฒนธรรม มี
ภูมิ
ปั
ญญาท้
องถิ่
นสาขาต่
างๆ
เป็
นจ�
ำนวนมากที่
ถ่
ายทอดเป็
นมรดกอั
นอั
นล�้
ำค่
าให้
อนุ
ชนได้
ภาคภูมิ
ใจอย่
างต่
อเนื่
อง
มาโดยตลอด
สภาพทางสั
งคมของชาวชนบทอี
สานในช่
วงก่
อนน�
ำแผนพั
ฒนาเศรษฐกิ
จ
และสังคมแห่งชาติมาใช้มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆ แต่หลังจากมีการน�
ำแผน
พั
ฒนาเศรษฐกิ
จและสั
งคมแห่
งชาติ
จากฉบั
บแรกจนถึ
งปั
จจุ
บั
นมาใช้
ส่
งผลให้
ชนบทอีสานได้รั
บการพั
ฒนาขึ้
นเป็นอย่างมากจนท�
ำให้สภาพสั
งคม เศรษฐกิ
จและ
เทคโนโลยี
ต่างๆ มี
ความก้าวหน้าไม่แตกต่างจากชุ
มชนในภาคอื่
นๆ ของประเทศ
แต่
เป็
นที่
น่
าเสี
ยดายที่
การพั
ฒนาในด้
านต่
างๆ ที่
เกิ
ดขึ้
นในภาคตะวั
นออก
เฉี
ยงเหนื
อ ไม่
ได้
เกิ
ดขึ้
นบนพื้
นฐานความเข้
าใจในบริ
บททางวั
ฒนธรรมประเพณี
วิ
ถี
ชี
วิ
ตอั
นงดงามของชาวชนบทอี
สานอย่
างแท้
จริ
ง จึ
งส่
งผลให้
ความปรารถนา