งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้ 89
ไม่สมบูรณ์ เช่น ภิกษุอินท์ พระยาตรัง พระครูวินัยธร ชูปราชญ์ นายเรืองนาใน
หมื่นสนิ ท สุขปราชญ์ พระครูวิจารณ์ศีลคุณ (ชู) และพระสมุห์หนู ส่วนผู้ รจนา/
นักประพันธ์/ในกวี ยุคการพิมพ์ สามารถสืบค้ นประวั ติได้กว้างขวางและละเอียด
ทั้งนี้เพราะเป็นช่ วงเวลาที่ผ่านมาไม่นานนักประการหนึ่ง อีกประการหนึ่ งได้มี
ผู้บันทึกเรื่องราวไว้ไม่น้อย นอกจากนี้ ยังสามารถสัมภาษณ์บุคคลที่เกี่ ยวข้องได้
อีกด้วย ในยุคนี้มีผู้รจนา/นักประพันธ์/กวีทักษิณที่โดดเด่น คือ เสือ ช�ำนาญภักดี
พระปลัดเลี่ยม อาสโย เพลงบอกปานบอด แดงนักปราชญ์ เนตร ชลารัตน์
พระธรรมโมลี (เกตุ ธรรมวัชชะ) พระเทพรัตนกวี (เกตุ แสงหิรัญ) กราย พัฒน์จันทร์
และทอง หนองถ้วย ผลงานดังกล่าวนับได้ว่าผู้เขียนต้องใช้ความเพียรพยายามอย่าง
สูง ส�ำหรับวิธีการน�ำเสนอก็ไม่แตกต่างไปจากการเล่าประวัติเหตุการณ์ส�ำคัญในชีวิต
และผลงานเท่าที่สืบค้นได้ งานที่ว่านี้จึงเป็นประโยชน์เพียงงาน จุดประกายเริ่มต้น
เพื่อการสืบค้นในระดับลึกในโอกาสต่อไปเท่านั้น
งานวิจัย บทความ และหนังสือเกี่ยวกับประวัติบุคคลที่กล่าวมาแล้ว ซึ่งจัด
กลุ่มเป็น 2 กลุ่ม คือ มุ่งศึกษาประวัติและผลงานโดยตรง และเน้นการวิเคราะห์
ผลงานเป็นประเด็นหลัก กล่าวถึงประวัติเป็นส่วนประกอบ มีบุคคลที่น�ำมาศึกษา
หลากหลาย คือบุคคลที่โดดเด่นทางศาสนา การเมือง การปกครอง นักการศึกษา
นักเขียน นักวัฒนธรรม นักวิชาการ ครูอาจารย์ นักธุรกิจ ฯลฯ งานทั้งสองกลุ่ม
เป็นการรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร และการสัมภาษณ์บุคคลทั้งผู้เป็นเจ้าของประวัติ
และผู้ที่เกี่ยวข้อง ผลงานที่มีน�้ำหนักในเชิงวิชาการ คือ งานวิจัยและหนังสือ เพราะ
เป็นงานศึกษาที่ก�ำหนดกรอบความคิดและวิธีการน�ำเสนอชัดเจน ส่วนงานประเภท
บทความวิชาการยังคงมีน้อย และเนื้อหาสาระไม่หนั กแน่น สิ่งที่เห็นได้ชัดอย่างหนึ่ง
ในงานวิจัยบทความ และหนังสือ คือ ยังเป็ นงานรวบรวมเรียบเรียงที่ขาดการศึกษา
วิเคราะห์ สังเคราะห์ และตีความที่ลึกซึ้ง งานดังกล่าวจึ งมีประโยชน์ในวงจ�ำกัด
เนื่องจากเมื่อศึกษาแล้ว เห็นแค่เพียงปรากฏการณ์หรือข้อความรู้บางประการที่คับ
แคบ ซึ่งมีประโยชน์มากในการเป็นฐานความรู้ส�ำหรับผู้สนใจศึกษาในโอกาสต่อไป
แต่เป็นประโยชน์ในแง่ความเคลื่อนไหวทางสังคมค่อนข้างน้อย