งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้ 49
เชิงอรรถ ตรวจสอบต้นฉบับ จนเหลือวรรณกรรมจ�ำนวนเกือบร้อยเรื่อง แล้วด� ำเนิน
การสังเคราะห์เนื้อเรื่อง ท�ำให้ได้วรรณกรรมอีกชุดหนึ่ ง คือ “วรรณกรรมทักษิณ :
วรรณกรรมคัดสรร” (ชวน เพชรแก้ว, 2547) ขั้นสุดท้ายได้ด�ำเนินการสังเคราะห์
งานทั้งหมด โดยใช้วรรณกรรมปฏิทัศน์ วรรณกรรมทักษิณ : วรรณกรรมปริทัศน์
และวรรณกรรมทักษิ ณ : วรรณกรรมคัดสรร ได้ผลงานวิจัยจากการสังเคราะห์
คือ “วรรณกรรมทักษิณ : วรรณกรรมพินิจ” (สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์และชวน
เพชรแก้ว, 2547) ซึ่งมีองค์ความรู้เกี่ยวกับ นิยามและขอบข่ายวรรณกรรมทักษิณ
อัตลักษณ์และพลวัตวรรณกรรมทักษิณ ภูมิปัญญาวรรณกรรมทักษิณ และคุณค่า
ของวรรณกรรมทักษิ ณ ในส่วนของเนื้อหาที่ศึกษา งานวิจัยวรรณกรรมท้ องถิ่น
ภาคใต้ชุดนี้ มีเนื้อหาสาระครอบคลุมเกี่ยวกับศิลาจารึกและจารึกลักษณะอื่น
ประวัติศาสตร์ พงศาวดาร ต�ำนาน บันทึกเหตุการณ์ส�ำคัญในท้องถิ่น ความเชื่อ
และคตินิยม หลักศาสนาปรัชญา กฎหมาย หลักชัย ระบิลเมื อง ประเพณี พิธีกรรม
สุภาษิตค�ำสอน ต�ำรา คัมภี ร์ต่างๆ การแพทย์ นิทานประโลมโลก นิราศ วรรณกรรม
เฉพาะกิจ บุคคลส�ำคัญ สถานที่ และปกิณกะ
ด้านวรรณกรรมทักษิณ : วรรณกรรมปริทัศน์ สาระที่ กล่าวถึงสาระย่อย
คือ ความรู้พื้นฐานวรรณกรรม สุนทรียภาพ ประเภทของวรรณกรรมตามลักษณะค�ำ
ประพันธ์ อัตลั กษณ์ของวรรณกรรม และภูมิปัญญาในวรรณกรรม ความรู้พื้นฐาน
กล่าวถึงพัฒนาการการใช้รูปแบบอักษรไทย พลวั ตด้านอักขรวิทยา และพลวัต
การเขียนอักษรในสมุดไทยหรือหนังสือบุด ข้อสรุปในส่วนนี้พบว่า การใช้รูปแบบ
อักษรไทยว่าพัฒนาการมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย รูปแบบเอกสารดังกล่าวบันทึกอยู่ใน
เอกสารโบราณต่างๆ รวมทั้งสมุดไทย หรือหนังสือบุด ส�ำหรับหลักฐานโบราณใน
ภาคใต้พบว่า เริ่มมีการใช้รูปแบบอักษรปัลลวะในพุทธศตวรรษที่ 12 รูปอักษรหลัง
ปัลลวะในพุทธศตวรรษที่ 14 รูปอักษรขอมและมอญโบราณในพุ ทธศตวรรษที่ 18
และรูปอักษรไทยและขอมในพุทธศตวรรษที่ 22-24 (ก่องแก้ว วีระประจักษ์, 2547)
ส�ำหรับพัฒนาการการเขียนอักษรในหนังสือบุดหรือสมุดข่อยแต่เดิมเนื่องจากไม่มี
พจนานุกรมใช้เป็นแบบฉบับ รูปค�ำที่ เขียนจึงแตกต่างกัน ที่นิยมมากคือ การสะกด
ค�ำตามเสียงที่ได้ยินโดยไม่ค�ำนึงว่าใช้พยัญชนะใดเป็นตัวสะกด