งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้ 127
กันท�ำให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลง แต่ข้อมูลพื้นฐานที่ได้ไม่แตกต่างกันมากนัก ส่วน
ผลงานชื่อ “ซาไก” เป็นการวิจัยค�ำ ข้อมูลส่วนใหญ่ได้จากการศึกษาภาคสนามใน
เขต อ�ำเภอธารโต จังหวัดยะลา แต่มีข้อมูลจ�ำนวนประชากรซาไกกลุ่มต่างๆ ใน
ประเทศไทย (ไพบูลย์ ดวงจันทร์ : 2546)
นอกจากการน�ำเสนอผลงานในลักษณะของบทความ สารคดี และหนังสือ
สารคดีกึ่ งวิชาการแล้ว วิธีวิทยาจากข้ อมูล งานวิจัยและวิทยานิพนธ์ จ� ำนวน
9 เรื่อง แยกประเภทเป็นผลงานวิจัยที่ใช้ระเบียบวิ ธีวิ จัยเชิงคุณภาพ 6 เรื่อง เป็นการ
ศึกษาด้านภาษาศาสตร์ 1 เรื่อง อีก 1 เรื่อง เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณและอีก 1 เรื่อง
เป็นงานวิจัยวรรณกรรม
ด้านแนวคิด ทฤษฎี และวัตถุประสงค์ ขึ้ นอยู่กับสาขาวิชาที่ผู้น�ำเสนอ
มีความเชี่ยวชาญ หรือสนใจ เช่น นักโบราณคดีต้องการส�ำรวจหาวัฒนธรรม
ร่วมยุคโหบินเนี ยน ด้วยการขุดค้ น ทางโบราณคดีและศึ กษาวิเคราะห์ โดย
ผู้เชี่ยวชาญสาขาต่างๆ นักมานุษยวิทยา นักสังคมวิทยา นักวิชาการที่สนใจทาง
ด้านวัฒนธรรม และด้านนิเวศวิทยา ต้องการจะแนะน�ำให้รู้จักเพื่อนมนุษย์อีกเผ่า
หนึ่ง ที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินไทย โดยใช้แนวคิด ทฤษฎีนิเวศวัฒนธรรม ทฤษฎีการ
เปลี่ยนแปลง ฯลฯ เพื่อน�ำเสนอข้อคิดเกี่ยวกับการปรับตั วของซาไกช่ วงที่มีการ
เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตดั้งเดิมที่เคยเร่ร่อนในป่ามาตั้งบ้านเรือนถาวร และเรียกร้องให้
มีผู้เข้าไปพัฒนาคุณภาพชีวิตของชนเผ่าซาไก และอนุรักษ์ วัฒนธรรมดั้งเดิมที่ก�ำลัง
ถูกกลืนจากสังคมภายนอกไว้ บางท่านต้องการสะท้อนช่องว่างระหว่างวิถีคิดของ
ซาไกกับคนเมือง ต้องการศึกษาลักษณะการเปลี่ยนแปลงและผลกระทบจากการ
เปลี่ยนแปลงด้าน สังคม วัฒนธรรม และเศรษฐกิจที่สัมพันธ์กับระบบนิเวศ และเหตุ
ปัจจัยที่ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงปัจจัยพื้นฐานในการด�ำรงชีวิตของชนเผ่ าซาไก
ทั้งด้านแหล่งที่อยู่อาศัย ฐานเศรษฐกิจ และทุนทางวัฒนธรรม ซึ่งส่งผลต่อการด�ำรง
อยู่ของซาไกทางภาคใต้ของไทย และบางท่านต้องการโต้แย้งและน�ำเสนอองค์ความ
รู้ใหม่เกี่ยวกับชื่อเรียกกลุ่มชาติพันธุ์กลุ่มหนึ่งทางภาคใต้ของไทยว่า เป็นเผ่าเซมัง
ไม่ใช่เผ่าซาไกอย่างที่เรียกกันมา ขณะที่นักภาษาศาสตร์ต้องการศึกษา “ระบบเสียง