Previous Page  125 / 326 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 125 / 326 Next Page
Page Background

124

สืบโยดสาวย่าน

เนื้

อหาและข้

อค้

นพบจากผลงานกลุ

มชาติ

พั

นธุ

ซามี

ไม่

มากนัก เนื่

องจาก

เป็นกลุ่มชนที่

มี

แต่ภาษาพูด ไม่มี

ภาษาเขี

ยน ไม่มี

การจดบั

นทึ

กเรื่

องราวของตนเอง

มี

แต่

การเล่

าขานสื

บทอดกั

นมาปากต่

อปาก อี

กทั้

งคนภายนอกยั

งเข้

าถึ

งแหล่

งได้

ยาก ด้

วยข้

อจ�

ำกั

ดด้

านพื้

นที่

และความแตกต่

างทางด้

านวั

ฒนธรรมและภาษาท�

ำให้

เป็

นปั

ญหาอุ

ปสรรคส�

ำหรั

บผู้

ที่

จะเลื

อกเป็

นพื้

นที่

ศึ

กษา ข้

อมูลที่

ได้

จึ

งเป็

นข้

อมูลที่

เป็

ปรากฏการณ์

ในช่

วงเวลาหนึ่

ง เป็

นความจริ

งในมุ

มมองของนั

กวิ

จั

ยแต่

ละท่

าน เนื้

อหา

ข้

อค้

นพบในบทความ สารคดี

และหนั

งสื

อ ตลอดจนงานวิ

จั

ยและวิ

ทยานิ

พนธ์

ส่

วน

หนึ่

งจึ

งเป็

นข้

อมูลภาคสนามที่

ผู้

ศึ

กษาเข้

าไปเก็

บข้

อมูลด้

วยวิ

ธี

การสั

มภาษณ์

และ

สั

งเกตอย่

างไม่

เป็

นทางการ ในช่

วงที่

เข้

าไปพั

กอาศั

ยในชุ

มชน หรื

อเข้

าไปสั

งเกตการณ์

ชั่

วครู่ชั่

วยาม อี

กส่วนหนึ่

งเป็นการอ้างอิ

งข้อมูลเอกสารที่

มี

ผู้ศึ

กษาไว้บ้างแล้ว

เนื้

อหาที่

น�

ำเสนอในผลงาน แม้ประเด็

นศึ

กษาจะแตกต่างกั

นบ้าง แต่ข้อมูล

พื้

นฐานของกลุ่

มชาติ

พั

นธุ์

ซาไกใกล้

เคี

ยงกั

น และวั

ตถุ

ประสงค์

ของการวิ

จั

ยส่

วนหนึ่

จะเน้

นการศึ

กษาวิ

ถี

ชี

วิ

ตของกลุ

มชาติ

พั

นธุ

ซาไก ในภาพรวมทั้

งในแง่

ของสภาพความ

เป็

นอยู่

ในอดี

ต การท�

ำมาหากิ

น ภาษา ระบบครอบครั

วเครื

อญาติ

ประเพณี

เกี่

ยวกั

ชีวิต ระบบความเชื่อ ระบบคิด และอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ตลอด

จนการสื

บเนื่

องและการเปลี่

ยนแปลงในสั

งคมและวั

ฒนธรรมของซาไกที่

สั

มพั

นธ์

กั

สภาพแวดล้

อมธรรมชาติ

และการแพร่

กระจายเข้

ามาพร้

อมกั

บการติ

ดต่

อสั

มพั

นธ์

กั

บุ

คคลภายนอก ข้

อค้

นพบจากผลงานที่

ศึ

กษา มี

นั

ยยะส�

ำคั

ญไม่

แตกต่

างกั

นมาก

แต่รายละเอียดแตกต่างกันตามแหล่งข้อมูลที่ได้รับและมุมมองของผู้วิจัยแต่ละคน

เช่น บทความ 4 เรื่

อง ได้แก่ “วั

นนี้

ของซาไก” (สว่าง เลิ

ศฤทธิ์

: 2530) “ซาไก :

ครอบครั

วศรี

ธารโตเมื่

อคนป่

ามาอยู่

เมื

อง” (ประวิ

ทย์

สุ

วณิ

ชย์

: 2531) “ซาไก : ชนพื้

เมื

องแห่งภูเขาบรรทั

ด” (องอาจ รุ่งเรื

องฉาย : 2531) และ “วั

นนี้

ของซาไก ” (อาร์ม

อิ

สสระ : 2536) สถานที่

ที่

เป็

นแหล่

งข้

อมูลแต่

ละเรื่

องแตกต่

างกั

นบ้

าง แต่

มี

เนื้

อหาใกล้

เคียงกัน คือ น�ำเสนอข้อมูลวิถีชีวิตดั้งเดิมของซาไก สอดแทรกความกังวลถึงการ

ปรั

บตัวและอนาคตของพวกเขา หลั

งจากที่

ส่วนใหญ่จ�

ำเป็นต้องเปลี่

ยนวิ

ถี

ชี

วิ

ตจาก

ที่เคยเร่

ร่อนเก็บของป่าล่

าสัตว์

มีวัฒนธรรมความเชื่อแบบดั้งเดิมมาสร้างบ้

านพัก