38
กำ�กึ๊ดกำ�ปาก
(mode of analysis) อย่างไร ใช้หน่วยของการวิ
เคราะห์ (unit of analysis) อะไร หรื
อ
ใช้
ทฤษฎี
อะไร ในประเด็
นทฤษฎี
นี้
จะมองเห็
นกระบวนการเชื่
อมโยงความคิ
ดได้
จากวิ
ธี
การที่
งานวิ
จั
ยน�
ำทฤษฎี
มาปรั
บใช้
กั
บข้
อมูล จะเลื
อกน�
ำส่
วนใดของทฤษฎี
หนึ่งๆ มาใช้
จะท�
ำให้
ข้
อมูลสนทนากั
บมโนทั
ศน์
ตามทฤษฎี
อย่
างไร เนื่
องจาก
มโนทัศน์และทฤษฎีนั้
นสามารถมีระดับความเป็นนามธรรมได้หลายระดับ เมื่อจะ
น�ำไปใช้
กับข้อมูล จึงต้องรู้จักการลดระดับหรือเพิ่มระดับความเป็
นนามธรรมของ
มโนทั
ศน์
ที่
เลื
อกใช้
อย่
างไรก็
ตาม ในส่
วนนี้
พบว่
า งานวิ
จั
ยส่
วนใหญ่
มิ
ได้
ให้
ความส�ำคัญกับการใช้ทฤษฎีมากนั
ก แต่ก็มีอยู่จ�
ำนวนหนึ่
งที่ระบุชัดเจนและมุ่งใช้
งานวิ
จั
ยในกรอบทฤษฎี
บางอย่
างหรื
อเพื่
อตรวจสอบทฤษฎี
นั้
น หรื
อแม้
กระทั่
งจะ
พยายามใช้แนวทฤษฎี
ที่
ดูจะขั
ดแย้งกั
นมาศึ
กษาร่วมกั
นในเรื่
องหนึ่
งๆ แต่เนื่
องจาก
งานวิ
จั
ยส่
วนใหญ่
มิ
ได้
ให้
ความส�ำคั
ญกั
บประเด็
นทฤษฎี
ผู้
วิ
จั
ยจึ
งไม่
สามารถจั
ดแบ่
ง
ประเภทของงานวิ
จั
ยตามแนวทฤษฎี
ต่
างๆได้
จึ
งจะขอกล่
าวรวมทั้
งสามประเด็
น คื
อ
วิ
ธี
วิ
ทยา ระเบี
ยบวิ
ธี
วิ
จั
ยและทฤษฎี
ไว้ด้วยกั
น
2.2 การมองศิลปวัฒนธรรมในตัวเอง
วิ
ธี
วิ
ทยาในงานวิ
จั
ยที่
ศึ
กษาสามารถแยกแยะออกได้
เป็
น 2 กลุ
่
มใหญ่
ด้
วยกั
น
กลุ
่
มแรกเน้
นการเก็
บข้
อมูลเชิ
งประจั
กษ์
เกี่
ยวกั
บลั
กษณะของศิ
ลปะในแขนงหนึ่
งๆ
กลุ่มที่
สอง เน้นการสนทนาระหว่างข้อมูลและทฤษฎี
ส�
ำหรั
บการวิ
จั
ยของกลุ่มแรก
นั้
น การเก็
บข้
อมูลเชิ
งประจั
กษ์
นั
บเป็
นวิ
ธี
การวิ
จั
ยพื้
นฐานของการเก็
บรวบรวมข้
อมูล
เกี่ยวกับศิลปะในแต่ละแขนง แม้จนปัจจุบัน ก็ยังคงพบการเก็บรวบรวมข้อมูลใน
ลั
กษณะนี้
อยู่
มาก เช่
น การเก็
บรายละเอี
ยดเกี่
ยวกั
บบ้
านหรื
อสถาปั
ตยกรรม แจกแจง
รายละเอี
ยดเกี่
ยวกั
บประเพณี
การปลูกเรื
อน (อนุ
วิ
ทย์
, 2539, กรกนก, 2545) ชนิ
ดและ
ลั
กษณะลายผ้าและการทอผ้า (ทรงศั
กดิ์
, 2533, นุ
สรา, 2539) ลั
กษณะของดนตรี
พื้
นบ้าน (ณรงค์ชั
ยและคณะ, 2542, รณชิ
ต, 2536) รูปแบบของการละเล่นพื้
นบ้าน
(นุ
ชนาฏ, 2545, รุ่
งนภา, 2545) ลั
กษณะของสุ
ภาษิ
ตและโคลงล้
านนา (ทรงศั
กดิ์
และ