136
กำ�กึ๊ดกำ�ปาก
และการเมื
อง นอกจากนี้
มี
งานวิ
จั
ยเปรี
ยบเที
ยบการสร้างอั
ตลั
กษณ์และการช่วงชิ
ง
การเข้
าถึ
งทรั
พยากรที่
มี
จ�
ำกั
ด ระหว่
างกลุ
่
มขมุ
และกลุ
่
มไทลื้
อ ในจั
งหวั
ดน่
าน
ของชูศักดิ์ วิทยาภัค (Chusak 2003) และงานเปรียบเทียบการเปลี่ยนศาสนาจาก
ดั้
งเดิ
มเป็
นศาสนาคริ
สต์
ระหว่
างกลุ
่
มกะเหรี่
ยงที่
เริ่
มเปลี่
ยนศาสนาก่
อนกั
บกลุ
่
มอ่
าข่
า
ที่
เปลี่
ยนศาสนาอย่
างมากในภายหลั
งของ Kwanchewan and Panadda (2004)
งานศึ
กษาเปรี
ยบเที
ยบระหว่างกลุ่มชาติ
พั
นธุ์ที่
อาศัยในหลายรั
ฐชาติ
เช่น งานของ
ขวั
ญชี
วั
น บั
วแดง (2546) ที่
เปรี
ยบเที
ยบอั
ตลั
กษณ์
ของกลุ่
มกะเหรี่
ยงในประเทศไทย
และประเทศพม่
า ซึ่
งพบว่
ามี
ความต่
างกั
นอั
นเนื่
องจากความแตกต่
างกั
นในทาง
ประวั
ติ
ศาสตร์
ความสั
มพั
นธ์
ทางอ�
ำนาจ งานของ Sturgeon (1997) ที่
ศึ
กษาเปรี
ยบเที
ยบ
ระหว่
างกลยุ
ทธการเข้
าถึ
งและการจั
ดการทรั
พยากรธรรมชาติ
ของคนอ่
าข่
า
ในประเทศไทยกั
บคนอ่
าข่
าในประเทศจี
น ภายใต้
นโยบายต่
อกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ที่
ต่
างกั
น
นั่
นคื
อระหว่างนโยบาย “inclusion” กับ “exclusion”
3.9 บทสรุป
ศูนย์
วิ
จั
ยชาวเขาซึ่
งต่
อมาได้
ยกระดั
บขึ้
นเป็
นสถาบั
นวิ
จั
ยชาวเขา ที่
มี
ส�
ำนั
กงานอยู่ในพื้
นที่
ของมหาวิ
ทยาลั
ยเชี
ยงใหม่ในระหว่างปี 2508-2545 มี
บทบาท
อย่
างมากในการศึ
กษาวิ
จั
ยกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
บนพื้
นที่
สูงทางภาคเหนื
อของประเทศไทย
ทั้
งเป็
นการศึ
กษาที่
ท�
ำโดยนั
กวิ
จั
ยสั
งกั
ดสถาบั
นเองและร่
วมมื
อกั
บนั
กวิ
จั
ย
นอกสถาบั
นและต่
างประเทศ อย่
างไรก็
ดี
เมื่
อสถาบั
นการศึ
กษาระดั
บอุ
ดมศึ
กษาทาง
ภาคเหนือมีบทบาทในด้านการวิจัยมากขึ้นอันเนื่องจากการขยายตัวของสาขาวิชา
การเปิ
ดระดั
บบั
ณฑิ
ตศึ
กษา การขยายเครื
อข่
ายงานวิ
จั
ย การจั
ดเวที
สั
มมนาและ
การเผยแพร่
ด้
วยสื่
อหลายรูปแบบ งานวิ
จั
ยด้
านชาติ
พั
นธุ
์
มี
จ�ำนวนมากขึ้
น ทั้
งใน
รูปแบบวิทยานิ
พนธ์
รายงานการวิ
จัย บทความ และหนั
งสื
อดั
งที่ได้
รวบรวมและ
เป็นพื้
นฐานของการน�
ำมาสั
งเคราะห์ในบทความนี้
เนื้
อหาและแนวทางของงานวิ
จั
ยในยุ
คกว่
าทศวรรษมานี้
มี
ความแตกต่
าง
จากยุ
คก่
อนหน้
านี้
ในหลายด้
าน ในยุ
คแรกส่
วนใหญ่
เป็
นงานแบบชาติ
พั
นธุ
์
วิ
ทยา