26
โสวัฒนธรรม
ศิ
ลปวั
ตถุ
และพิ
ธี
การต่
างๆ ในวั
นส�
ำคั
ญของชาติ
เท่
านั้
น หากมองกรอบของวั
ฒนธรรม
ที่
เป็
นพลั
งขั
บเคลื่
อนการพั
ฒนาชุ
มชนท้
องถิ่
นด้
วย 2) ผู้
วิ
จั
ยจะต้
องวิ
เคราะห์
หรื
อแปลความหมายของวั
ฒนธรรมให้
เข้
าใจอย่
างถ่
องแท้
เสี
ยก่
อน ซึ่
งวั
ฒนธรรมเป็
น
พลังหรืออ�ำนาจอันยิ่งใหญ่ที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง 3) นั
กวิจัยควรศึกษาและ
ท�
ำความเข้
าใจความหลากหลายต่
างๆ เช่
น ความหลากหลายทางชาติ
พั
นธุ
์
สามารถ
อยู่ร่วมกั
นอย่างสั
นติ
สุ
ข อย่างเป็นเอกภาพ และอย่างสมานฉั
นท์ได้ 4) นั
กวิ
จั
ยควร
ศึกษาวิจัยในประเด็นที่ท�
ำอย่างไร จะท�
ำให้ประชาชนจะเกิดความภาคภูมิใจ เกิด
ความรั
กหวงแหนและสื
บสานมรดกทางวั
ฒนธรรมอั
นดี
งามของท้
องถิ่
นให้
ยื
นยาวสื
บ
ต่อไป และ 5) นั
กวิ
จั
ยควรส่งเสริ
มการวิ
จั
ยวั
ฒนธรรมแบบบูรณาการกั
บการพั
ฒนา
ชุ
มชนท้องถิ่
นอย่างแท้จริ
ง และยั่
งยื
น
ประเด็
นการส่งเสริมการวิ
จั
ยวั
ฒนธรรมด้านศิ
ลปวั
ฒนธรรม คื
อ 1) นั
กวิ
จั
ย
ควรสังเคราะห์บทคัดย่อของงานวิจัย เนื่องจากมีรายละเอียด เพื่อพัฒนาแนวคิด
ทฤษฎี
ที่
มาจากทฤษฎี
ฐานราก (Grounded Theory) 2) นักวิ
จั
ยควรศึ
กษาวิ
จั
ย
ศิ
ลปวั
ฒนธรรมตามนโยบาย และทิ
ศทางของรั
ฐ ซี่
งสั
มพั
นธ์
กั
บการส่
งเสริ
ม
การอนุรักษ์ การพัฒนาวัฒนธรรมท้องถิ่น ที่เน้นการสนับสนุ
นการวิจัยวัฒนธรรม
ที่
มี
การบูรณาการ ในลั
กษณะกลุ
่
มสาระหรื
อชุ
ดความรู้
ด้
านวั
ฒนธรรม และ
3) นั
กวิ
จั
ยท้
องถิ่
นควรมี
บทบาทในการศึ
กษาวิ
จั
ยวั
ฒนธรรมด้
านศิ
ลปวั
ฒนธรรมของ
ตนเอง ร่
วมกั
บปราชญ์
ชาวบ้
าน เพื่
อเกิ
ดความตระหนั
ก ความร่
วมมื
อและการพั
ฒนา
ด้
านศิ
ลปวั
ฒนธรรมท้
องถิ่
นเพื่
อตอบสนองนโยบายและแนวทางในการเสริ
มสร้
าง
ความเข้มแข็งของชุมชนและการพัฒนาชุมชนอย่
างยั่งยืนโดยใช้
ประโยชน์จากทุน
วั
ฒนธรรมให้ยั่
งยื
นสื
บไป