งานวิจัยวัฒนธรรมภาคใต้ 187
กระบี่” ของอาภรณ์ อุกฤษณ์ (2532) เป็นการศึ กษาสังคมวัฒนธรรมของชาวเล
อูรักลาโว้ยแบบองค์รวมโดยมองผ่านพิธีลอยเรือ และผลงานวิทยานิพนธ์ภาษาสวี
เด็น ซึ่งน�ำมาตีพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษ ชื่ อ “Urak Lawoi : A field study of the
original people the Urak Lawoi of the Andaman Sea, Ko Lanta and the problems
they face with rapid tourism development” ของ Granbom (2003,2005) ศึ กษาถึง
ปฏิกิริยาของชาวเลที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตอย่างรวดเร็วเมื่อต้องติดต่อกับคน
ภายนอก ในยุคที่การท่องเที่ยวเข้ามา ฉบับที่ตีพิมพ์เป็นหนังสือภาษาอังกฤษ ได้น�ำ
เสนอข้อมูลเพิ่มเติมจากวิ ทยานิพนธ์ ในประเด็นของการเปลี่ยนแปลงภายหลังเกิด
ภัยพิ บัติสึนามิด้วย นอกจากนั้นยังมีผลงานวิจัย และหนังสือเกี่ยวกับกลุ่มชาติ พันธุ์
ชาวเลอีกหลายเรื่องที่มีการเผยแพร่หลั งจากเหตุการณ์สึนามิ ซึ่งไม่ได้กล่าวถึงในการ
ศึกษาครั้ งนี้ เช่น ผลงานของมูลนิธิชุมชนไท และนักวิชาการหลายกลุ่มที่ เข้าไปร่วม
โครงการพัฒนาเกาะลันตาในช่วงนั้น
ผลการสังเคราะห์เนื้อหาเกี่ยวกั บกลุ่ มชาติพันธุ์ชาวเลที่ปรากฏในผลงาน
ช่วงแรกๆ ก็เป็นลักษณะของการบันทึกเรื่องราว วิถีชีวิต และวัฒนธรรมของกลุ่ม
ชน หรือเล่าปรากฏการณ์ที่ ได้ไปพบเห็นในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ผนวกกับข้อมูลที่ ได้
จากการค้นคว้าเอกสาร งานวิจัย และบทความสารคดีที่มีผู้ศึกษาไว้ก่อนแล้วเพื่อ
ให้งานเขียนเหล่านั้นสมบูรณ์มากขึ้น เนื้อหาจึงซ�้ำซ้อน วนเวียน ข้อมูลบางอย่าง
ไม่เป็นปั จจุบัน ไม่ตรงกับความเป็ นจริง ผลงานบางเรื่องไม่ได้ศึกษาภาคสนามอย่าง
แท้จริง หยิบยกข้อมูลจากกลุ่มอื่นมาปะติดปะต่ อเพื่อใช้อธิบายกลุ่ มที่ท�ำการศึกษา
โดยไม่ตรวจสอบข้อมูล และบางช่ วงตอนไม่อ้างอิงเจ้าของผลงาน เช่นเดียวกับ
ผลงานของกลุ่มชาติพันธุ์ซาไก ผลงานบางเรื่องน� ำเสนอด้วยมุมมองของตนเอง
(emic) หรือจากทัศนะของคนนอก (outsider) บางเรื่องใช้ค�ำเรียกชื่อซึ่งเจ้าของ
วัฒนธรรมไม่ยอมรับ เช่น เรียกชาวเลว่า “ชาวน�้ ำ” เป็นต้น
มีข้อโต้แย้งประเด็นหนึ่ง เกี่ ยวกับต� ำนานชาวเลที่ว่าเดิมชาวเลอูรักลาโว้ย
และมอแกนเป็นกลุ่มเดียวกัน หรือมีการแต่งงานข้ามกลุ่มกัน ว่าไม่น่าจะเป็นไปได้
เนื่องจากภาษาและวัฒนธรรมของชาวเลอูรักลาโว้ยแตกต่างไปจากของมอแกนมาก