190 สืบโยดสาวย่าน
ส� ำหรับกลุ่ มชาติพันธุ์ซาไกและชาวเลควรกระจายไปในพื้นที่ที่ยั งไม่มีผู้
ศึกษา เพื่อเปรียบเที ยบความเหมือนและความแตกต่างทางสังคมและวัฒนธรรม
ภายในกลุ่ม และต่างกลุ่มชาติพันธุ์ ในแง่มุมต่ างๆ เช่น อัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์
ภาษา อาหารการกิน เครื่องมือเครื่องใช้ ประเพณีพิธีกรรม ฯลฯ รวมถึงประเด็น
ด้านสภาพแวดล้อม และปัจจัยอื่นๆ ที่เป็นวิถีและพลังอันส่งผลต่อการปรับตัวและ
การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตเพื่อความอยู่รอดของกลุ่ มชาติพันธุ์ดั้งเดิมท่ามกลางกระแส
การพัฒนาของสังคมภายนอกที่คุกคาม รุกล�้ำ และกดทับพวกเขาอยู่ตลอดระยะ
เวลาที่ผ่านมาจนถึงในปัจจุบัน และแนวโน้มยังคงสืบเนื่องต่อไปในอนาคต โดยให้
ความส�ำคัญกับการวิจัยเชิงพัฒนา ซึ่งสามารถน�ำองค์ความรู้ไปใช้ในการพัฒนาที่
ตั้งอยู่บนฐานของความเคารพในภูมิปัญญาดั้งเดิมของเขา และสอดคล้องกับการ
ธ�ำรงอัตลักษณ์ของแต่ละกลุ่มชน