212 โสวัฒนธรรม
นอกจากนี้งานวิ จัยบางเรื่องได้กล่าวถึงพฤติกรรมการบริโภคอาหารของชาวอี สานว่า
ในอดีตมีพฤติกรรมในการบริโภคอาหารแบบสุกๆ ดิบๆ ประเภทลาบ ก้อยและปลา
ดิบ จึงเป็นสาเหตุให้เกิดโรคพยาธิ ต่างๆ แต่ในปัจจุบันพฤติกรรมการบริโภคอาหาร
แบบสุกๆ ดิบๆ นั้นเริ่มลดลง สาเหตุ ที่ท�ำให้พฤติกรรมการบริโภคที่ไม่ถูกสุขลักษณะ
ลดลงนั้นสืบเนื่องมาจากการที่ชาวอีสานได้รับการศึกษาสูงขึ้น การประชาสัมพั นธ์
ด้ านสาธารณสุขของรัฐเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพเข้าถึงทุกชุมชนทุกหมู่ บ้านนั่นเอง
ส�ำหรับโรคที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่ไม่เหมาะสมที่ พบเห็น
บ่อยๆ ในหมู่คนอี สานคือ โรคอุ จจาระร่วง โรคบิด อาหารเป็นพิ ษ โรคพยาธิต่างและ
โรคขาดสารอาหาร เป็นต้น
2. กลุ่มการป้องกัน มีจ�ำนวนผลงานวิจัย 13 เรื่อง ซึ่งกล่าวถึงการป้องกันตน
ให้พ้นจากโรคภั ยต่างๆ ที่เกิดขึ้นและอยู่ในความสนใจของประชาชนในขณะนั้น
เช่นโรคไข้เลือดออก โรคฉี่หนู เป็นต้น โดยกระทรวงสาธารณสุขจะเป็นหน่วยงาน
หลักในการรณรงค์ให้ความรู้ ซึ่งก็ได้ผลเป็นอย่างดี ท� ำให้ประชาชนรู้ เท่าทันโรค
ที่เกิดขึ้นและรู้จักวิธีการป้องกันตนให้ปลอดภัยจากโรคร้ ายต่างๆ ได้ดีขึ้น ดังเช่ น
ผลงานวิจัยของรุ่งทิพย์ ชาญชัยศิริกุล (2546) เรื่องสตรีแม่บ้านในวัฒนธรรมเขมร
กั บบทบาทการดูแลรักษาสุขภาพ : กรณีศึกษาบ้านตลุงเก่าจังหวัดบุรีรัมย์ พบว่า
บทบาทของผู้หญิ งที่เป็นแม่บ้านในชุมชนถูกก�ำหนดโดยปัจจัยทางสรีรวิ ทยา ปัจจัย
ทางสังคมวัฒนธรรม ที่มีการผสมผสานกันอย่างลึกซึ้งเป็นผู้มีบทบาทส�ำคัญในการ
ดูแลสุขภาพทั้งด้านการส่งเสริมและการป้องกันสุขภาพให้ร่างกายมีความสมบูรณ์
แข็งแรงอยู่เสมอ วงศา เลาหศิริและคณะ (2548) วิจัยเรื่องบทบาทองค์การบริหาร
ส่ วนต�ำบลในงานสาธารณสุขท้องถิ่น : กรณีศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบ
ว่าองค์การบริหารส่วนต�ำบลมีบทบาทในด้านการควบคุมและป้องกันโรคที่ส�ำคัญ
เช่น โรคไข้เลือดออก โรคฉี่หนู การจัดการสุขาภิบาลสิ่งแวดล้อม
3. กลุ่มการดูแลรักษา ผลงานวิจัยที่จัดอยู่ในกลุ่มการดูแลรักษานั้นมี
จ� ำนวน 17 เรื่อง เป็นที่ น่าสังเกตว่างานวิจัยส่วนใหญ่จะเน้นในเรื่องการดูแลรักษา
ผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV หรือเอดส์ โดยเสนอแนะวิธีในการดูแลผู้ป่วยโดยวิธีการให้รู้จัก