214 สืบโยดสาวย่าน
2546) ศึกษาปัจจัยและกิจกรรมการพัฒนาชุมชนปิยมิตร 5 ต�ำบลคลองอ�ำเภอนาทวี
จังหวัดสงขลา (วรรษา สุ ริยันยงค์, 2542) และการพัฒนากลุ่ มอาชีพด้านเกษตรกรรม
ตามกระบวนการวิสาหกิจชุมชน อ�ำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัด สุราษฎร์ธานี (สาโรช
เนติ ธรรมกุล, 2546) เนื้อหา / ข้อค้นพบท�ำให้ทราบว่า การด�ำเนินงานของแต่ละกลุ่ ม
มีส่วนส�ำคัญในการแก้ปัญหาด้านเศรษฐกิจและสังคม แต่ละกลุ ่มยึดถือคติธรรม
ที่เหมือนกัน คือ ต้องมีความถูกต้อง และความซื่อสั ตย์เป็นสิ่งส�ำคัญ กิจกรรมจะ
ประสบความส� ำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่กับปัจจัย 4 อย่าง คือ ปัจจัยด้านผู้น�ำและสมาชิก
กลุ่ม ปัจจัยด้านโครงสร้าง ปัจจั ยด้านเงินทุน และปัจจัยด้านทรัพยากร สิ่งเหล่าจะ
ขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีแรงสนับสนุนจากหน่วยงานภาครัฐในด้าน
ความรู้ ทางวิชาการ เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่ขาดความรู้ความเข้าใจเรื่องการ
บริหารงาน หากได้รับการชี้แนะจากบุคลากรภาครัฐที่มีความช�ำนาญในด้านนี้ การ
บริหารงานของกลุ่มก็ประสบความส�ำเร็จยิ่งขึ้น
ในส่วนบทความ 5 เรื่อง มีวิธีการศึกษาที่คล้ายคลึงกับบทความกลุ่มการ
ปรับตัวทางวัฒนธรรม เนื้อหา / ข้อค้นพบจ�ำแนกได้ 2 ประเด็น คือ 1) ศึกษา
วัฒนธรรมการเมืองการปกครองที่ส่งผลกระทบต่อพัฒนาการของชุมชน 4 เรื่อง และ
2) ศึกษาข้อจ�ำกัดและปัจจัยทางวัฒนธรรม 1 เรื่อง ในประเด็นแรก พบว่า วัฒนธรรม
การเมืองการปกครองในภาคใต้ตั้งแต่อดีตจนกระทั่งปัจจุบัน ล้วนเกี่ยวข้องกับความ
เชื่อและค่ านิยมที่มีต่อระบบการเมืองและผู้น�ำท้องถิ่น ผู้น�ำชุมชนทุกยุคทุกสมัยต่าง
ก็ มีบทบาทต่อการพัฒนาด้านการเมืองและการปกครอง เป็นสื่อกลางระหว่างชาว
บ้านกับหน่ วยงานภาครัฐ ระหว่างชาวบ้านกับนักการเมืองท้องถิ่น และผูกโยงไปถึ ง
นักการเมืองระดับประเทศ ชาวภาคใต้ส่วนใหญ่นิยมนักการเมืองหรือนักปกครองที่
มีลักษณะคล้ายคลึงกับอัตลักษณ์ของตน คือ มีความตรงไปตรงมา ยกย่องผู้อาวุโส
มีความเป็นกันเอง รักพวกพ้อง และมีใจนักเลง บทความกลุ่มนี้ ได้แก่ วั ฒนธรรม
ทางการเมืองของชาวใต้ : นักพัฒนาประชาธิปไตยหรือนักท้องถิ่นนิยม (จรูญ
หยูทอง, 2542) ท้ องถิ่นภาคใต้ : การเมืองภาคประชาชน (จรูญ หยูทอง – แสงอุทัย,
2547) วัฒนธรรมทางการเมืองของชาวภาคใต้ (สถาพร ศรีสัจจัง, 2542) โครงสร้าง