บทที่ 3
พลังความคิดและภูมิปัญญา
สมศักดิ์ ศรีสันติสุข
3.1 บทน�ำ
นับตั้งแต่รัฐบาลได้มีแผนพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ ฉบับที่ 1 และแผนพั ฒนา
เศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ตั้งแต่ฉบับที่ 2 จนถึงปัจจุบันเป็นแผนพัฒนาประเทศ
ฉบับที่ 9 นั้นรัฐบาลได้พยายามด�ำเนินการตามแผนพัฒนาฉบับต่างๆ ไปได้ใน
ระดับหนึ่ง ชุมชนหลายแห่งสามารถบรรลุตามเป้าหมายของแผนพัฒนาประเทศได้
แต่ชุมชนบางแห่งไม่สามารถพัฒนาตามแผนการพัฒนาประเทศไทย จึงเกิด
ช่องว่างระหว่างชุมชนต่างๆ ท�ำให้ชุมชนเหล่านั้นถูกรัฐบาลมองว่าเป็นชุมชนที่
ล้าหลังหรือล้าสมัย
เมื่อพิ จารณาถึงวิถีชีวิตของประชาชนในชุมชน ย่อมจะเห็นว่าประชาชนมี
ชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น มีเครื่องใช้ต่างๆ ที่จะอ�ำนวยความสะดวกในระดับครอบครัว
และชีวิตความเป็นอยู่มีความเหมาะสมมากขึ้นกว่าเดิ ม เพื่อเปรียบเทียบกับวิถีชีวิ ต
ในอดีต อย่างไรก็ตาม ยังมีบางชุมชนที่วิ ถีชีวิ ตของประชาชนมีวิถีการด�ำรงชีวิตที่ไม่
ดีนัก เป็นกลุ่มคนที่ด้อยโอกาสทางสังคมเกิดขึ้นตลอดระยะเวลาของการวางแผน
พัฒนาประเทศที่ผ่านมา
การศึ กษาท�ำความเข้าใจในเรื่องวัฒนธรรม นอกเหนือจากการศึกษา
ความหมาย และสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมแล้วนั้น ยังมีสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม นั่นคือ