งานวิจัยวัฒนธรรมภาคอีสาน 229
จ�ำเป็นที่ผู้น�ำทั้ งภาครัฐและเอกชนและท้องถิ่นจะต้ องทบทวนและสร้างความเข้าใจ
ถึงการพัฒนาที่ไม่ตัดรากทางวั ฒนธรรมของตนเอง นี่คือความหมายของวัฒนธรรม
กับการพัฒนา
9. ในการสั งเคราะห์งานวิจัยในครั้งนี้ท�ำให้มองเห็นว่า แนวความคิดในการ
วิจัยวัฒนธรรมกับการพัฒนานั้นเป็นแนวความคิดแบบแยกเป็นส่วนๆ เช่ นแยกเป็น
เศรษฐกิจ จิตใจ การเมือง สังคม วัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม เป็นต้น ซึ่งแนวคิด
การพัฒนาแบบแยกส่วนนั้นมักก่อให้เกิดปัญหาตามมาอีกมากมาย โดยธรรมชาติ
แล้วสรรพสิ่งทั้งหลายไม่แยกส่วน แต่จะเชื่อมโยงกันเป็นหนึ่งเดียวกัน เศรษฐกิจ
จิตใจ การเมือง สังคมวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม ล้วนเชื่อมโยงเป็นเรื่องเดียวกัน
ถ้าองค์ประกอบเหล่ านี้เชื่อมโยงกันเป็นบูรณาการก็จะก่อเกิดความสมดุ ลซึ่งจะ
ก่อให้เกิดความมั่ นคงที่ยั่งยืน
10. แหล่งข้อมูลงานวิ จัยมีสภาพอยู่กระจัดกระจาย ตามสถาบันการศึกษา
องค์กรต่างๆ ทั้งภาครัฐ เอกชนและหน่วยงานที่ให้ทุนวิจัย นอกจากนี้ยังมีผลงาน
จ�ำนวนมากที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์เผยแพร่จึงท�ำให้ยากแก่การเข้าถึงแหล่งข้อมูล
11. การศึกษาวิจัยส่วนมากจะมีหัวข้อเรื่องเหมือนกันหรือคล้ายคลึงกัน
เป็นจ�ำนวนมาก จะแตกต่างกันบ้ างเฉพาะพื้นที่ท�ำการวิจัย ท�ำให้ งานวิจัยมีลักษณะ
ซ�้ำซ้อนกันก่อให้เกิ ดการสูญเสียทั้งเวลาและการลงทุ น
12. การสังเคราะห์ ข้อมูลบรรณานิทัศน์ ในครั้งนี้มี ข้อจ� ำกัดในเรื่ อง
รายละเอียดของข้ อมูล ข้อมูลขาดความชัดเจนเพราะสาระที่ น�ำเสนอสั้นมาก กล่าวคือ
บรรณานิทัศน์แต่ละเรื่องมี ความยาวเพียง 4-5 บรรทัด จึงเป็นการยากที่ จะอธิบาย
ให้เห็นถึงแนวคิ ดทฤษฎีและกระบวนการในการด�ำเนินงานของผู้วิจัยได้
การศึกษาสังเคราะห์ความรู้งานวิจัยเรื่ องวัฒนธรรมกับการพัฒนานั้นยังมี
ข้อจ�ำกัดหลายประการที่ ใคร่เสนอแนะไว้ดังนี้คือ
1. เพื่อให้การศึกษาสังเคราะห์ความรู้ แนวคิ ดทฤษฎีและข้อค้นพบใน
ครั้งต่ อไป ควรท�ำการสังเคราะห์จากบทคัดย่อของงานวิจัยเพราะมีรายละเอียด
มากกว่าจะท�ำให้สามารถทราบถึงแนวคิดทฤษฎีที่ใช้ในการวิจัย