230 โสวัฒนธรรม
2. หน่ วยงานภาครัฐและเอกชน ควรส่ งเสริมสนับสนุนให้มีการศึกษาวิจัยให้
เพิ่มมากขึ้น ด้วยการเพิ่มงบประมาณให้ สถาบันต่างๆ ท�ำการรวมรวมผลงานวิจัยใน
ทุกแขนงไว้ให้ได้มากที่สุดเพื่อให้นักศึกษาและบุ คคลทั่วไปได้ใช้ศึกษา
3. การศึกษางานวิจัยด้ านวัฒนธรรมของภาคตะวั นออกเฉียงเหนือ ยังมี
จ�ำนวนค่อนข้างน้อยและกระจุกอยู่ในกลุ่มของนักวิจัยในมหาวิทยาลัยเป็ นส่วนใหญ่
นักวิจัยท้องถิ่นหรือคนในท้องที่ยังขาดโอกาสที่จะท�ำการศึกษาวิจัยทั้งนี้เพราะไม่มี
ทุนสนับสนุนหรือเข้าถึงแหล่งทุนได้ยาก
4. ควรมีการสร้างนักวิจัยรุ่นใหม่ รวมทั้งเปิดโอกาสให้นักวิจัยท้องถิ่นได้มี
ส่วนร่วมในการท�ำงานวิจัยให้มากขึ้น
5. หน่วยงานภาครัฐและเอกชนควรจัดสรรงบประมาณสนั บสนุนงานวิจัย
ให้มีจ�ำนวนมากขึ้น
6. ผลงานวิจัยส่วนใหญ่เป็นงานวิจัยที่เป็ นองค์ ความรู้เบื้องต้นเท่านั้น ไม่
สามารถน�ำไปเป็นแม่แบบที่สามารถน�ำไปสู่การปฏิบัติที่ได้ผลจริง ท� ำให้ผลประโยชน์
ที่ได้รับไม่คุ้มค่ากับเวลาและทุนที่ลงไป
7. ผลงานส่ วนใหญ่หลังการสังเคราะห์ ข้อมูลภาคสนามแล้วไม่ได้ส่งให้ชุมชน
หรือผู้มีส่วนได้เสียตรวจสอบความถูกต้อง
8. ในโอกาสต่อไปควรมี การศึกษาสังเคราะห์งานวิจัยย้อนหลังให้ได้มาก
ที่สุดเพื่อที่จะมองเห็นภาพพัฒนาการของงานวิจัยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือ
ประกาศได้ชัดเจนยิ่งขึ้น