Previous Page  10 / 318 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 10 / 318 Next Page
Page Background

บทที่ 1 บทนำ�

สมศั

กดิ์

ศรี

สั

นติ

สุ

ค�

ำว่

าวั

ฒนธรรม (culture) นี้

มี

คนที่

เข้

าใจสั

บสน ท�

ำให้

มี

ความเข้

าใจที่

แตกต่

าง

กั

นตามความรู้และพื้

นฐานของตน พอจะแยกความหมายของวั

ฒนธรรมได้ ดั

งนี้

วั

ฒนธรรมในทางภาษานั้

น ค�

ำว่าวั

ฒนธรรมเป็นค�

ำที่

มาจากภาษาบาลี

และ

สั

นสกฤต ค�

ำว่

า “วั

ฒน” เป็

นภาษาบาลี

แปลว่

า สิ่

งที่

เจริ

ญงอกงาม ความก้

าวหน้

“ธรรม” เป็

นภาษาสั

นสกฤต หมายถึ

ง คุ

ณความดี

เมื่

อมารวมกั

นแล้

วมี

ความหมาย

ถึงคุณธรรมหรือลักษณะที่แสดงถึงความเจริญงอกงาม ความหมายดังกล่าวนี้

คน

ทั่

วไปมั

กจะเข้าใจกั

นอกจากนี้วัฒนธรรมในแง่ที่ใช้กันทั่วๆ ไปอีกอย่างหนึ่

ง คือ วัฒนธรรมมัก

จะหมายถึ

งบรรดาขนบธรรมเนี

ยมประเพณีต่

างๆ ที่

ตกทอดมาตั้

งแต่

บรรพบุ

รุ

เช่

น พิ

ธี

แห่

เที

ยนเข้

าพรรษา พิ

ธี

ท�

ำบุ

ญสงกรานต์

พิ

ธี

ท�

ำบุ

ญเทศน์

มหาชาติ

และ

พิ

ธี

ทอดกฐิ

น เป็

นต้

น บางครั้

งวั

ฒนธรรมมี

ความหมายถึ

งพฤติ

กรรมที่

บุ

คคล

ชั้

นสูงได้

ปฏิ

บั

ติ

กั

น หรื

อบุ

คคลที่

มี

ระดั

บการศึ

กษาสูงปฏิ

บั

ติ

กั

น ท�

ำให้

มี

การ

เปรี

ยบเที

ยบระหว่

างคนชั้

นสูงและคนชั้

นต�่

ำ คื

อ ถ้

าหากว่

าคนชั้

นต�่

ำท�

ำผิ

ดวั

ฒนธรรม

ก็

จะถูกกล่าวว่าเป็นคนที่

ไม่มี

วั

ฒนธรรม