Page 86 - dcp7

75
ประณีตเหมือนท่ารำ�แบบละครใน เป็ นท่ารำ�ที่มี ลีลาเพื่อเสริมบทบาทให้ มีลักษณะตามบุคลิ กลักษณะเชื้ อชาติของ
ตัวละครในเรื่อง เช่ น ลาวมีลีลากล่อมไหล่ มอญและพม่ามี ลีลากล่อมตัวและสะดุ้งขึ้นตามจังหวะดนตรี
เครื่องแต่งกาย
เครื่องแต่งกายละครพันทาง มีรูปแบบ ลักษณะเครื่องละครไทยไว้ แต่จะเน้ นความสมจริงหรือคล้ายเครื่ อง
แต่งกายของเชื้อชาติตามที่ปรากฏในบทละคร เช่น พม่า มอญ จีน ในละครเรื่องราชาธิราช ชนชาติลาวในละครเรื่ อง
พระลอ ชนชาติจีนในละครเรื่องสามก๊ก ซึ่งจะต้องมี ความเหมาะสม สอดคล้องสัมพันธ์ กัน ทั้งรูปแบบ ลวดลาย สี
และวิธีการแต่ง ไม่ว่าจะเป็ นเสื้อผ้ า เครื่องประดั บ เครื่องสวมศีรษะ ที่ต้ องเป็นเอกลักษณ์หรื อสามารถสื่อสารให้
คนดูเข้ าใจและจินตนาการได้ ชัดเจน ว่าตัวละครนั้นมาจากชาติใด ซึ่งตัวละครแต่ละเรื่องจะมีความหลากหลายใน
บทบาท เช่น กษัตริ ย์ เศรษฐี บริวาร ทหาร ประชาชน เทวดา ฯลฯ ฉะนั้นในการออกแบบ การเลือกลวดลายของผ้ า
การเลือก เครื่องประดับก็ต้องให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่องยุคสมัย บุคลิกลักษณะฐานะ เพศ และวัยของผู้ที่จะสวมบทบาท
ของตัวละครนั้น หรือบางครั้งการประดิ ษฐ์ชุดใหม่ก็ มักจะให้ คงรูปแบบเดิมของแต่ละชาติ ไว้ เพียงแต่เพิ่มความวิจิตร
บรรจง ความสวยงามให้เหมาะสมกับเทคนิคแสง สี บนเวทีการแสดงละครแบบไทย บางครั้งในละครบางเรื่องอาจมี
การผสมผสานกันทั้งเครื่องแต่งกายยืนเครื่ องแบบละครใน ละครนอก และเครื่องแต่งกายที่ประดิษฐ์ขึ้นด้วยการเลียน
แบบเครื่องแต่งกายของชนชาติที่ถูกกล่ าวถึงในบทละคร โดยนิยมนำ�เอาเอกลักษณ์สำ�คัญของแต่ ละชาติมาใช้เพื่อสื่อ
ให้เห็นว่าเป็นชาติใด เช่น เสื้อผ้า เครื่ องประดับ เครื่องสวมศีรษะ ทรงผม การแต่งหน้า วิธีการแต่งกาย ส่วนชุดเครื่อง
แต่งกายยืนเครื่องแบบละครนอก ละครในมักถูกดัดแปลงแต่เพียงเล็กน้อยโดยอาจดัดแปลงวิธี การนุ่งผ้าบ้าง ดัดแปลง
ศิราภรณ์ที่สวมศี รษะบ้าง อย่างละครเรื่ องพญาผานอง พระลอ ตัวละครจะแต่งกายยืนเครื่อง แต่มีความแตกต่ าง
ที่วิธี การนุ่งผ้า ซึ่งหากนุ่งแบบละครใน ละครนอก ก็ จะนุ่ งผ้าหางหงส์แล้วทั บชายผ้าส่ วนเอวทั้งหมดด้วยรัดสะเอว
ส่วนละครพันทางกลับปล่อยแผ่ออกที่เรียกว่ านุ่งผ้าหางปรก เพื่อสื่ อให้เห็นความเป็นเชื้อชาติ ลาวและมอญ หรือนุ่งผ้า
ตาหมากรุกแบบคนมอญและพม่า ซึ่งใช้สำ�หรับตัวละครที่ รับบทเป็นตัวทหาร
เครื่องแต่งกายละครพันทางดั งกล่าว หากไม่สามารถหาวัสดุที่เหมาะสมจากในประเทศได้ก็จะมีการ สั่งซื้อจาก
ประเทศนั้นโดยตรง เช่น ชุดพระเจ้ากรุงจีน ชุดกามนี ในละครเรื่องราชาธิราช ซึ่งมีลักษณะเฉพาะที่ช่างตัดเย็บเสื้อผ้ า
ละครไทยไม่สามารถตัดเย็บได้จึงต้องหาซื้อสำ�เร็จรูปมาจากประเทศจีน หรื อบางอย่างอาจจะต้องสั่งทอเป็นพิเศษจาก
แหล่งผลิตในประเทศ นอกจากนี้ยังมีส่วนของศิราภรณ์ ซึ่งจะเห็ นได้ว่า ละครบางเรื่องใช้ชฎาเป็นเครื ่องสวมศีรษะแต่
ปลายยอดอาจจะมิใช่ชฎาที่ละครนอก ละครในสวมใส่จะเปลี่ยนเป็นปลายยอดเป็ นทรงต่างๆเพื่อให้เห็น ความเป็น
เชื้อชาติ เช่น ปลายยอดหงส์ของตัวพระเจ้าอังวะในละครเรื่องราชาธิราช จะบ่งบอกว่าเป็นเชื้อชาติพม่ า หรือปลายยอด
เป็นผมมวยเกล้าทรงสูงและมีเครื่องประดับที่มวยผม เช่น ตัวพระลอในละครเรื่องพระลอ ก็จะบ่งบอกว่ าเป็นเชื้อชาติ
ลาว เป็นต้น