Page 153 - dcp7

Basic HTML Version

142
ตระเวนเวหาขี่
ม้
าตี
คลี
ตี
โทนโยนทั
พงู
ขว้
างค้
อน
รำ
�กระบี่
สี่
ท่
าจี
นสาวไส้
ท่
าชะนี
ร่
ายไม้
ทิ้
งขอน
เมขลาล่
อแก้
วกลางอั
มพร
กิ
นนรเลี
ยบถํ้
าหนั
งหน้
าไฟ
ท่
าเสื
อทำ
�ลายห้
างช้
างทำ
�ลายโรง
โจงกระเบนตี
เหล็
กแทงวิ
ไสย
กรดสุ
เมรุ
เครื
อวั
ลย์
พั
นไม้
ประลั
ยวาตยั้
งคิ
ดประดิ
ษฐ์
ทำ
กระหวั
ดเกล้
าขี่
ม้
าเลี
ยบค่
าย
กระต่
ายต้
องแล้
วแคล้
วถํ้
ชั
กซอสามสายย้
ายลำ
�นำ
เป็
นแบบรำ
�แต่
ก่
อนที่
มี
มา
คุ
ณค่
าทางวั
ฒนธรรม
๑. แสดงให้
เห็
นถึ
งภู
มิ
ปั
ญญาของบรมครู
ทางด้
านนาฏศิ
ลป์
ที่
คิ
ดประดิ
ษฐ์
ท่
ารำ
�ต่
างๆ จากการเลี
ยนแบบกิ
ริ
ยา
อาการท่
าทางของคน สั
ตว์
และธรรมชาติ
ให้
เป็
นท่
านาฏศิ
ลป์
ที่
สวยงาม ด้
วยการใช้
สรี
ระส่
วนต่
างๆ ของร่
างกาย
เคลื่
อนไหวไปมา ทั้
งยั
งสามารถสื่
อความหมายให้
ผู้
ชมรั
บรู้
และคล้
อยตามได้
๒. แสดงให้
เห็
นถึ
งภู
มิ
ปั
ญญาของบรมครู
ทางด้
านดนตรี
ที่
คิ
ดประดิ
ษฐ์
ท่
วงทำ
�นอง จั
งหวะให้
สอดประสาน
สั
มพั
นธ์
กั
บบทร้
อง ทำ
�ให้
การแสดงตอนนี้
เป็
นที่
ประทั
บใจกั
บผู้
แสดง และผู้
ชม
๓. ก่
อให้
เกิ
ดทั
กษะแก่
ผู้
แสดง ในการปฏิ
บั
ติ
ท่
ารำ
� การฟั
งท่
วงทำ
�นองจั
งหวะ การร้
องเพลงและจดจำ
�นำ
�ไปใช้
ในการแสดงอื่
นๆ อั
นก่
อให้
เกิ
ดการเผยแพร่
ศิ
ลปวั
ฒนธรรมด้
านนาฏศิ
ลป์
ดนตรี
อย่
างกว้
างขวาง
การสื
บทอด ศิ
ลปิ
นรุ่
นครู
รุ่
นพี่
สู่
รุ่
นน้
องในสายอาชี
พด้
านนาฏศิ
ลป์
ไทยของสำ
�นั
กการสั
งคี
ต กรมศิ
ลปากรและ
สื
บทอดจากครู
สู่
ศิ
ษย์
รุ่
นสู่
รุ่
น ในสถาบั
นบั
ณฑิ
ตพั
ฒนศิ
ลป์
และสถานศึ
กษาที่
สนั
บสนุ
นศิ
ลปวั
ฒนธรรมด้
านนาฏศิ
ลป์
ดนตรี
สถานภาพปั
จจุ
บั
น ยั
งคงอนุ
รั
กษ์
ไว้
ทั้
งบทร้
อง ท่
ารำ
�ที่
เป็
นมาตรฐาน และการแต่
งกาย ใช้
แสดงในโขนและแสดง
เป็
นชุ
ดเอกเทศ รวมทั้
งใช้
วั
ดผลในการสอบเข้
ารั
บการศึ
กษาในสายอาชี
พศิ
ลปิ
น ด้
านนาฏศิ
ลป์
ดนตรี
โดยใช้
บทร้
องที่
เรี
ยบเรี
ยงขึ้
นใหม่
จากบทเดิ
ม ที่
เรี
ยกว่
าแม่
บทสลั
บคำ
แหล่
งปฏิ
บั
ติ
ในปั
จจุ
บั
นมี
หลายสถานที่
อาทิ
สำ
�นั
กการสั
งคี
ต กรมศิ
ลปากร กระทรวงวั
ฒนธรรม วิ
ทยาลั
ยนาฏศิ
ลป์
สถาบั
นบั
ณฑิ
ตพั
ฒนศิ
ลป์
กระทรวง
วั
ฒนธรรม ทั้
งส่
วนกลาง และส่
วนภู
มิ
ภาค จะบรรจุ
รำ
�แม่
บทเข้
าในหลั
กสู
ตรการเรี
ยนการสอนรายวิ
ชาทั
กษะขั้
พื้
นฐานนาฏศิ
ลป์
เพื่
อให้
นั
กเรี
ยนได้
ฝึ
กหั
ดเรี
ยนรู้
แม่
ท่
า แม่
แบบได้
อย่
างแม่
นยำ
� และสามารถนำ
�ไปต่
อยอดในการเรี
ยน
นาฏศิ
ลป์
ไทยชั้
นสู
งต่
อไป รวมทั้
งสถาบั
นการศึ
กษาในระดั
บประถมศึ
กษาบางสถาบั
รำ
�แม่
บท ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๗