Page 148 - dcp7

137
ชาวยุโรปการใช้พัดในการร่ายรำ�ตามแบบอิทธิพลของจีน แต่โดยองค์รวมแสดงความสอดประสานท่ารำ�กับท่วงทำ�นอง
เพลงที่วิจิตรงดงามในชั้นเชิงของนาฏศิลป์ในราชสำ�นักที่งดงามยิ่ง สำ�หรับการแต่งกายยืนเครื่องพระ-นาง และมีพัด
ด้ามจิ้วคนละ ๑ คู่ เป็นอุปกรณ์ประกอบการร่ ายรำ� ตั้งแต่ในช่วงเพลงจี นรำ�พั ด เป็นต้นไป
การสืบทอดท่ารำ�และท่ วงทำ�นองเพลง เชื่ อว่าน่าจะมี กำ�เนิ ดมาตั้งแต่ ครั้งรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธ-
เลิศหล้านภาลัย ผ่ านมายังละครหลวงของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวผ่านมายังคณะละคร วังสวนกุหลาบ
ของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธ กรมหลวงนครราชสีมา ด้วยเหตุที่ครู อาจารย์สำ�คั ญในคณะนี้
คือ หม่อมครูแย้ม หม่อมครูอึ่ง หสิตะเสน หม่อมครูนุ่ม นวรัตน์์ ณ อยุธยา เป็นผู้นำ�มาถ่ายทอดให้ กับตัวละครเอกใน
คณะละครวังสวนกุหลาบ อาทิ คุณครูลมุ ล ยมะคุปต์ คุณครูเฉลย ศุ ขวณิช ซึ่งท่านทั้งสองได้มาเป็นครู ให้กับวิ ทยาลัย
นาฏศิลป กรมศิลปากร ในการต่อมา
สถานภาพของการรำ�ฝรั่งคู่ ปัจจุบันกล่าวได้ว่าไม่ ปรากฏในการแสดงทั่วไป ด้วยเหตุที่ทางผู้รำ�และผู้บรรเลง
เพลงจะต้องใช้ฝี มื อในระดับสู ง แต่ด้ วยเกรงว่าจะสูญหายจึ งนำ�มาบรรจุ ไว้ในหลั กสูตรนาฏศิลป์ ระดับปริญญา
ในสถาบันการศึกษา สังกัดสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กระทรวงวั ฒนธรรม แต่โอกาสในการนำ�ออกแสดงค่อนข้ าง
น้อยมาก เพราะเป็นกระบวนท่าที่ใช้เวลานาน
รำ�ฝรั่งคู่ ได้รับการขึ้นทะเบี ยนเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๕
ภาพ : นักแสดงในชุดรำ�ฝรั่งคู่
ที่มา : หนังสือมรดกภู มิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติพิธีประกาศขึ้นทะเบียนมรดกภูมิปัญญาทางวั ฒนธรรมของชาติ
ประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๕