Page 85 - dcp6

Basic HTML Version

74
ได้
นำ
�นั
กปราชญ์
ทั้
งหลายไปคั
ดลอกพระไตรปิ
ฎกจากลั
งกา และได้
พระแก้
วมรกตกลั
บมาด้
วย ระหว่
างทางเรื
อสำ
�เภาถู
นํ้
าซั
ดไปติ
ดอยู่
ที่
นครหลวง พระยาอนุ
รุ
ทธราชไปขอคื
น แต่
พระญานครหลวงคื
นให้
เฉพาะพระไตรปิ
ฎก ต่
อมาพระยา
อาทิ
ตย์
รบชนะเมื
องนครหลวง จึ
งอั
ญเชิ
ญพระแก้
วมรกต ไปที่
เมื
องอโยธยา ภายหลั
งพระรามแห่
งเมื
องกำ
�แพงเพชร
ย้
ายไปไว้
ที่
กรุ
งเทพ ต่
อมาพระยามหาพรหมราชได้
อั
ญเชิ
ญไปไว้
ที่
เชี
ยงรายและเมื่
อพระยาติ
โลกราชแห่
งเชี
ยงใหม่
สร้
าง
กุ
ฎี
เสร็
จจึ
งอั
ญเชิ
ญไปประดิ
ษฐานที่
เมื
องเชี
ยงใหม่
แต่
นั้
นมา
ตำ
�นานพระแก้
วมรกต
จึ
งเป็
นหลั
กฐานแสดงถึ
งภู
มิ
ปั
ญญา ในการสร้
างสรรค์
วรรณกรรมของพระสงฆ์
ล้
านนา
ในอดี
ตและเป็
นบั
นทึ
กเหตุ
การณ์
ทางประวั
ติ
ศาสตร์
ที่
แสดงให้
เห็
นถึ
งความคิ
ดและพลั
งศรั
ทธาของพุ
ทธศาสนิ
กชนที่
มี
ต่
อพระพุ
ทธรู
ปสำ
�คั
ญและศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
องค์
นี้
ตำ
�นานพระแก้
วมรกต ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช
๒๕๕๓
ภาพจิ
ตรกรรมฝาผนั
ง วั
ดหงส์
รั
ตนารามราชวรวิ
หาร
ภาพ : กิ่
งทอง มหาพรไพศาล