Page 69 - dcp6

58
บางตำ�นานก็ ว่าไกรทองเป็นผู้ปราบชาละวันได้สำ�เร็จ บางตำ�นานก็ไม่ได้กล่าวว่ามีใครเป็นผู้ปราบ ความสัมพั นธ์
ของนิทานเรื่องนี้กั บท้องถิ่ นปรากฏในรูปแบบของสถานที่ต่างๆ ที่ เป็นหลักฐานยื นยันถึงการเกิดเหตุ การณ์ต่างๆ
ในเรื่อง ชาวพิจิตรเคยเชื่อกันว่า ถํ้าของชาละวันอยู่กลางลำ �นํ้าน่านเก่า ห่างจากวัดเก่าถํ้าชาละวันไปทางใต้ ประมาณ
๓๐๐ เมตร ที่วัดถํ้ านี้มี ฐานเจดีย์เก่ าขนาดใหญ่อยู่หน้าวิ หารหลวงพ่อทอง ที่หน้าเจดีย์มี ศาลตายาย ผู้เลี้ยงชาละวัน
เล่ากันว่ า หัวชาละวันใหญ่มาก “ยาวเป็นวา” นำ�ไปตั้งที่ศาลเพียงตาหน้าเมืองพิจิตร ชาละวันเวลาลอยตัวขึ้ นมาจะ
ขวางลำ�นํ้าหัวเกยอยู่ฝั่งหนึ่งหางจะทอดอยู่ อีกฝั่งหนึ่ง บริเวณนี้จึงเรียก ย่านยาว และดงชาละวัน
ตำ�นาน ไกรทอง เป็นนิทานประจำ �ถิ่นของจังหวัดนนทบุรี เป็นนิ ทานอีกเรื่องหนึ่งที่มีความเกี่ยวข้องกับจระเข้
ชาละวัน ตำ�นานเรื่องนี้กล่าวถึงนายไกรทอง ชาวบางกรวยเป็ นหมอจระเข้ผู้อาสาไปปราบจระเข้ ใหญ่ชาละวั นที่
เมืองพิจิตรได้สำ�เร็ จ สถานที่ในจังหวัดนนทบุรีหลายแห่งได้นำ�ชื่อนายไกรทองมาตั้งเป็นที่ระลึก เช่น คลองบางไกร
วัดบางไกรใน วัดบางไกรนอก และ ศาลนาย
ไกรทอง
ตำ �นานท้าวพั นตา-พญาพั นวัง เป็น
นิทานประจำ�ถิ่นของคนลุ่มแม่นํ้าเจ้าพระยา
อี กเรื่องหนึ่ งที่ แพร่ หลายมาก เล่ากั นว่ า
สมัยก่อนทางหัวเมืองเหนือมีจระเข้ขนาดใหญ่
ตั วยาวถึ งหนึ่ งเส้ นเศษ ชื่ อว่ าท้ าวโคจร
ปกครองอยู่ ส่วนหัวเมื องทางใต้ มีหั วหน้า
จระเข้ที่ดุ ร้ายมากสองตั ว ชื่อว่าท้ าวพันตา
และพญาพันวัง คราวใดที่จระเข้ทางหัวเมือง
เหนือลงไปหากินในถิ่นของจระเข้ หัวเมืองใต้
ก็จะถู กจระเข้ ทางหัวเมืองใต้ รุมกัด จระเข้
หัวเมืองเหนือจึงนำ�เรื่องไปรายงานท้ าวโคจร
ทำ�ให้ท้าวโคจรโกรธมาก แปลงกายเป็นคน
จะลงไปกำ�ราบจระเข้ทางหัวเมืองใต้ เผอิญ
มี สองตายายพายเรือผ่ านมาท้ าวโคจรจึง
ขออาศัยไปด้วย โดยอาสาพายเรือให้ เมื่อ
พายเรือมาสิบวันก็ถึงเขตของจระเข้หัวเมืองใต้
ท้าวโคจรก็ลาตายายแล้วบอกว่าให้จอดเรือ
อยู่ข้างตลิ่ง ถ้าเห็นอะไรครึกโครมก็อย่าตกใจ
และถ้าเห็นจระเข้เข้ามาก็ให้เอาขมิ้นผงโรยลง
ในนํ้าจระเข้จะหนีไป