Basic HTML Version
28
นิ
ทานยายกะตา
เรี
ยบเรี
ยงโดย สุ
มามาลย์
พงษ์
ไพบู
ลย์
นิ
ทานเป็
นเรื่
องเล่
าสื
บต่
อกั
นมา เพื่
อความบั
นเทิ
งและคติ
สอนใจ สะท้
อนสภาพสั
งคมวิ
ถี
ชี
วิ
ตและความเชื่
อ
ของสั
งคมนั้
น นิ
ทานยายกะตา เป็
นตั
วอย่
างนิ
ทานไทย ที่
มี
ความเป็
นเอกลั
กษณ์
และแสดงถึ
งความเป็
นไทยในด้
าน
สั
งคมเกษตรกรรม การเน้
นความกตั
ญญู
และ การเคารพอาวุ
โสได้
เป็
นอย่
างดี
นิ
ทาน
ยายกะตา
เป็
นนิ
ทานเข้
าแบบและเป็
นนิ
ทานลู
กโซ่
ด้
วยเหตุ
ที่
มี
การดำ
�เนิ
นเรื
่
องซํ้
าๆ และย้
อนรอย
เรื่
องเดิ
ม อาจจะเล่
าต่
อเนื่
องไปอย่
างไม่
มี
ที่
สิ้
นสุ
ดได้
มี
ลั
กษณะเป็
นลู
กโซ่
ต่
อเนื่
องกั
นไป
นิ
ทาน
ยายกะตา
เป็
นนิ
ทานเก่
า สื
บประวั
ติ
เท่
าที่
หลั
กฐานได้
ในสมั
ยรั
ชกาลที่
๓ เนื่
องจากปรากฏเป็
นภาพวาด
ไว้
เชิ
งบานหน้
าต่
างในพระอุ
โบสถวั
ดพระเชตุ
พน
เนื้
อเรื่
องเริ่
มต้
นว่
า
“ยายกะตาปลู
กถั่
ว ปลู
กงาให้
หลานเฝ้
า
หลานไม่
เฝ้
า
กามากิ
นถั่
วกิ
นงา เจ็
ดเมล็
ด เจ็
ดทะนาน
ยายมายายด่
า ตามาตาตี
หลานหนี
ไปหานายพราน ขอให้
ช่
วยยิ
งกา
นายพรานตอบว่
า ไม่
ใช่
กงการของข้
า…