Page 22 - dcp6

11
ในระหว่างนั้นนางอรพิมพ์เศร้าโศกเสียใจมาก นางกับเพื่อนจึงออกไปเที่ยว ทำ�ให้ไปพบกับทหารของพระเจ้า
พรหมทัตเจ้าเมือง พาราณสีซึ่งต่อมาได้สั่งให้ทหารไปนำ�นางมาถวาย บางสำ�นวนก็ว่ า ท้าวพรหมทัตใช้ทหารไปฉุดคร่ ามา
นางอรพิมพ์จึงได้ตั้งสัตยาธิษฐานว่าหากท้าวพรหมทั ตแตะต้องตั วนาง ขอให้กายนางร้ อนเหมือนไฟ และได้ขอร้อง
ให้รอพี่ชายนางกลับมาก่อนจึงจะยอมเป็นชายา ท้ าวพรหมทัต จึงขังนางไว้ในปราสาทหินซึ่งก็คือ ปราสาทหินพิมาย
ในปัจจุบัน
ฝ่ายพระปาจิ ตได้ ยกขบวนขั นหมากมาสู่ ขอนางอรพิมพ์ ขณะเดิ นทางมาถึ งลำ�นํ้ าแห่ งหนึ่ งก็ได้ ข่าวว่า
นางอรพิมพ์ถูกชิ งตัวไป บางสำ�นวนเล่าว่ามาพบชายตัดไม้สองคน ด้วยความเสี ยใจจึงเทข้าวของเครื่องใช้ที่เตรียม
มาเป็นสินสอดลงสู่ ลำ�นํ้ านั้น เช่น ถีบขั นหมากลงนํ้าทำ �ให้ เงินทองจมอยู่ ในลำ �นํ้านั้ น จึงเรี ยกว่ า ลำ�มาศ หรือ
ลำ�ปลายมาศ (ปัจจุบันคือ ลำ�นํ้าที่มาจากเทือกเขามะจ่า อำ�เภอครบุรี ไหลผ่านอำ�เภอลำ �ปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์ )
ขว้างเป็ดทองของหมั้ นทิ้งทำ�ให้สถานที่ตรงนั้นกลายเป็นถํ้า เรียกว่า ถํ้าเป็ ดทอง ทุบถ้วยโถโอชามทิ้งที่ บ้านเสราะ
แบกจาน (บ้านจานแตก) รถที่นำ�มาด้วยก็ทำ�ลายทิ้ งเหลือแต่กง จึงเรียกว่าบ้านกงรถ (ตำ�บลงิ้ว ปั จจุบันขึ้นอยู่ กับ
อำ�เภอห้ วยแถลง) แล้วสั่งให้ขบวนขั นหมากกลับไปบ้านเมือง ส่ วนพระองค์ปลอมตัวลอบเข้าไปเมืองพาราณสีของ
ท้าวพรหมทัต
ขณะที่ แอบลอบเข้ามาในปราสาท นางอรพิ มพ์ แลเห็นท้ าวปาจิ ต ด้ วยความดีใจจึงร้ องว่า “พี่ มา”
จึงเป็นที่มาของชื่อ พิมาย พระปาจิตได้สวมรอยเป็นพี่ชายนางอรพิมพ์ ท้าวพรหมทั ตดีใจก็จัดงานเลี้ยงให้ ปาจิต
จึงออกอุบายให้นางอรพิมมอมเหล้าจนพรหมทัตเมามายแล้วฆ่าเสีย ลอบอุ้มนางหนีออกจากจากปราสาททางทิศอีสาน
ที่มา : ภาพวาด โดย สกนธ์ แพทยกุล
จากวารสารเมืองโบราณ ปี ที่ ๔๑ ฉบับที่ ๒
เมษายน - มิถุ นายน ๒๕๕๘
ที่มา : จากวารสารเมืองโบราณ
ปีที่ ๔๑ ฉบับที่ ๒ เมษายน - มิถุ นายน ๒๕๕๘