Page 32 - dcp5

23
คนชอุงมีวิ ถีชีวิตที่เรียบง่าย ประกอบอาชีพเกษตรกรรม เช่น ปลูกมะพร้าว พริก หมาก และจับปลาจากเขื่อน
ศรีนครินทร์ไปขายตามฤดูกาล จำ�นวนประชากรชาวชอุงที่เหลืออยู่ไม่มาก พวกเขาอยู่อาศัยร่วมกับกลุ่มชาติพั นธุ์อื่ นๆ
ในหมู่บ้านเดี ยวกัน เช่น ลาว กะเหรี่ยง ขมุ รวมทั้งไทยที่เป็ นกลุ่มใหญ่ กว่า ส่งผลให้ชาวชอุงมีจำ�นวนน้อยลง ประเพณี
วัฒนธรรมดั้ งเดิมและภาษาที่เป็ นอัตลักษณ์ เฉพาะกลุ่มค่อยๆ สูญหายและกลมกลืนไปกั บกลุ่มอื่นๆ ผู้พูดภาษา
กลุ่มสุดท้ายเป็นผู้สูงอายุ ภาษาและวัฒนธรรมของชอุงไม่สามารถส่งต่อให้กับลูกหลาน คนชอุงรุ่นใหม่มั กออกมาหางาน
ทำ�ภายนอกหมู่บ้าน ภาษาไทยจึงมีบทบาทสำ�คั ญกับพวกเขามากกว่า ปัจจุบันภาษาชอุงในประเทศไทยอยู่ในสภาวะ
วิกฤตรุนแรง ไม่แตกต่างไปจากภาษาซัมเร กะซอง และชอง ซึ่งเป็นกลุ่มภาษาเดียวกั นรวมไปถึงภาษาชอุงในประเทศ
กัมพูชาด้วย นับว่ามีโอกาสน้อยมากที่จะฟื้นฟูภาษาชอุงรวมทั้งวัฒนธรรมให้คงอยู่ต่ อไป เนื่องจากขาดทั้งผู้ถ่ายทอด
และผู้สืบทอด จึงจำ�เป็นอย่างเร่งด่วนที่จะมีการรวบรวมองค์ความรู้ทางภาษาและวั ฒนธรรมชอุงในประเทศไทยไว้ให้
มากที่สุด และจั ดทำ�เป็นคลังข้อมูลเพื่อเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติต่อไป
ภาษาชอุง ได้รั บการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๗
ชาวชอุ งรุ่นพ่อแม่ และลูกหลาน
บ้านเรื อนของชาวชอุง