Page 21 - dcp5

Basic HTML Version

12
นอกจากลั
กษณะโครงสร้
างทางภาษาแล้
ว คนกู
ยกวยยั
งมี
องค์
ความรู้
และภู
มิ
ปั
ญญาท้
องถิ่
นที่
โดดเด่
น คื
อ การ
ทอผ้
าไหม และการเลี
ยงช้
างซึ
งส่
วนใหญ่
จะเป็
นคนกู
ยมากกว่
า โดยเฉพาะกู
ยที
อยู
ในเขตจั
งหวั
ดสุ
ริ
นทร์
จะเห็
นได้
ชั
ด ใน
กลุ่
มชาวกู
ยที่
เรี
ยกว่
า “กู
ยอาจี
ง หรื
อ กู
ยอาเจี
ยง” เขมรสุ
ริ
นทร์
เรี
ยกว่
า “กู
ยดำ
�เร็
ย” จะนั
บถื
อผี
ปะกำ
�ภาษาที่
คนกู
ใช้
ฝึ
กช้
างเรี
ยกว่
า “ภาษาผี
ปะกำ
�” ภาษานี้
เป็
นภาษาพิ
เศษที่
คนกู
ยที่
ใช้
สื่
อสารกั
นในระหว่
างการเดิ
นทางไปคล้
องช้
าง
ซึ่
งตามปกติ
เมื่
ออยู่
บ้
านจะใช้
ภาษากู
ตั
วอย่
างคำ
�ศั
พท์
เกี่
ยวกั
บการเลี้
ยงช้
าง
ภาษากู
ยทั่
วๆ ไป
ภาษาผี
ปะกำ
ความหมายภาษาไทย
กยะ
อั
นโทน
ผั
ว-สามี
กั
นแตล
อั
นจึ
เมี
ย-ภรรยา
กอน
เจลย
ลู
อู้
กำ
�โพด
ไฟ
เดี
ยะห์
(เสี
ยงยาว)
อวน
นํ้
เบี่
ยง
ลองจาว
ห้
วย
อาจึ
เทวเดี
ย/เทวะด้
ช้
าง
กู
มานุ
ด(มนุ
ษย์
)
คน
อาจึ
งทะเนี
ยะ
ทนะ
ช้
างต่
ปอยเดี
ยะ/ปอยดะห์
ปอยตวน
อาบนํ้
จาโดย
กริ
โกรด
กิ
นข้
าว