10
แต่
ไม่
นิ
ยมใช้
ด้
วยความรู้
สึ
กว่
าภาษาแม่
นั้
นเชย ทั
ศนคติ
ในทางลบของเจ้
าของภาษาเป็
นสั
ญญาณเตื
อนว่
า ภาษาละว้
า
กำ
�ลั
งจะสู
ญไปในไม่
ช้
า อี
กทั้
งจำ
�นวนคนที่
สามารถใช้
ภาษากฺ๋
องในการสื่
อสารได้
ไม่
ถึ
ง ๕๐ คนจาก ๓๐๐ คน ของทั้
ง ๓
หมู่
บ้
าน คื
อบ้
านละว้
าวั
งควาย บ้
านกกเชี
ยง ตำ
�บลขมิ้
น อำ
�เภอด่
านช้
าง จั
งหวั
ดสุ
พรรณบุ
รี
และบ้
านคอกควาย ตำ
�บล
ทองหลาง อำ
�เภอห้
วยคต จั
งหวั
ดอุ
ทั
ยธานี
อย่
างไรก็
ตาม เมื่
อคนกฺ๋
องรู้
สถานการณ์
ทางภาษาและวั
ฒนธรรมของตนเอง เกิ
ดความตระหนั
ก
และได้
พยายามอนุ
รั
กษ์
และฟื้
นฟู
ภาษาและวั
ฒนธรรม ตั้
งแต่
พ.ศ. ๒๕๔๗ โดยได้
มี
การสร้
างระบบตั
ว
เขี
ยนภาษากฺ๋
องอั
กษรไทย เพื่
อใช้
เป็
นเครื่
องมื
อในการบั
นทึ
กเรื่
องราวต่
างๆ และพยายามปกป้
องคุ้
มครอง
องค์
ความรู
้
และภู
มิ
ปั
ญญาท้
องถิ
่
นได้
เมื
่
อลู
กหลานและประเทศชาติ
ภาษากฺ๋
อง ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๕