9
ภาษากฺ๋
องเป็
นภาษาในตระกู
ลจี
น-ทิ
เบต สาขาเบอมิ
ส (พม่
า) ภาษาที่
มี
ความใกล้
เคี
ยง ได้
แก่
ภาษาพม่
า
ภาษาบี
ซู
ที่
พบในจั
งหวั
ดเชี
ยงราย และภาษาอึ
มปี้
ที่
พบในจั
งหวั
ดแพร่
ภาษากฺ๋
องเป็
นภาษาที่
แสดงลั
กษณะของภาษา
ตระกู
ลจี
น-ทิ
เบตอย่
างเด่
นชั
ด กล่
าวคื
อ มี
ระบบเสี
ยงวรรณยุ
กต์
เช่
น
กฺ
อง
= ม้
า,
กฺ่
อง
= ม้
า,
กฺ้
อง
= สู
ง,
กฺ๋
อง
=
คนละว้
า พยั
ญชนะท้
ายหรื
อพยั
ญชนะสะกดภาษาก๋
องนั้
นดำ
�รงเอกลั
กษณ์
ของภาษาตระกู
ลทิ
เบต-พม่
าไว้
คื
อมี
เสี
ยง
พยั
ญชนะสะกดน้
อยเพี
ยง ๓ หน่
วยเสี
ยงเท่
านั้
นคื
อ /-k, - ชี
, -n / เช่
น
เอิ้
ก
= ไม้
กง
= ตะกร้
า,
นั
งเอาะ
= กระแต
ค๋
ง
= นกยู
ง, ความสั้
น-ยาวของเสี
ยงสระไม่
ได้
ทำ
�ให้
ความหมายของคำ
�เปลี่
ยนไป นอกจากนี้
ยั
งมี
ลั
กษณะไวยากรณ์
ที่
มี
การเรี
ยงลำ
�ดั
บคำ
� (word order) แบบประธาน-กรรม-กริ
ยา (S-O-V) เช่
น
งา มั
ง ชู
ออ
<ฉั
น-ข้
าว-กิ
น> = ฉั
นกิ
นข้
าว
งา เฮาะ แยะอ่
อ
<ฉั
น-นก-ยิ
ง> = ฉั
นยิ
งนก แบบประธาน-กรรมตรง-กรรมรอง-กริ
ยา
มองา ยึ้
งชิ
อ่
อ
<เขา-ฉั
น-เสื้
อ-ให้
>
= เขาให้
เสื้
อฉั
น แบบประธาน-สถานที่
-กริ
ยา
งา กกเชี
ยง นี่
อ่
อ
<ฉั
น-กกเชี
ยง-อยู่
> = ฉั
นอยู่
สุ
พรรณบุ
รี
เป็
นต้
น
จากอดี
ตชุ
มชนละว้
ากกเชี
ยงมี
เพี
ยงคนเชื้
อสายกฺ
๋
องเท่
านั้
นที่
อาศั
ยอยู
ในพื้
นที่
ภาษาที่
ใช้
จึ
งมี
ภาษาเดี
ยวต่
อ
มามี
การแต่
งงานกั
บคนต่
างเชื้
อสาย เกิ
ดการแลกเปลี่
ยนภาษาและวั
ฒนธรรมกั
น คนเฒ่
าคนแก่
ใช้
ภาษากฺ๋
องปนกั
บ
ภาษาอื่
นๆ เช่
น ภาษาลาว เด็
กๆชาวกฺ๋
องวั
นนี้
ไม่
เข้
าใจภาษาแม่
เมื่
อไม่
เข้
าใจจึ
งไม่
ใช้
ไม่
พู
ด วั
ยรุ่
นเข้
าใจเพี
ยงระดั
บคำ
�