Page 81 - dcp2

70
นำ�เสนอโดย สำ�นักงานพั ฒนาเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ (องค์การมหาชน)
ปลากัดไทย เป็นปลานํ้ าจืดสายพันธุ์พื้ นเมืองที่พบตามแหล่งนํ้ าธรรมชาติ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Betta Spledens
Regan และมีชื่อสามัญว่า “Siamese Fighting Fish” ปลากัดมีรูปร่างคล้ายปลากริม ลำ�ตัวยาวประมาณ ๕-๖ เซนติเมตร
มีคุณสมบัติว่ องไว อดทนและมีสีสันสวยงาม เนื่องจากเป็นปลาที่เด็ กผู้ชายไทยนิยมแสวงหาเพื่ อนำ�มาเล่นแข่งขัน ประกวด
ประขันกันมาแต่โบราณ จึงเกี่ยวข้องกับมรดกภู มิปัญญาไทยในการคัดเลือกพั นธุ์และพัฒนาสายพั นธุ์ปลากัด จนกลายเป็น
สัตว์เศรษฐกิ จที่สำ�คัญ และได้รับความนิยมในต่างประเทศ
ภูมิ ปัญญาในการแสวงหาและคัดเลือกปลากัด คนไทยรู้ว่าปลากัด นิยมเข้าไปอยู่ในรูปูตั้งแต่ต้น ฤดูหนาว ตามขอบ
หนอง ชายบึง ริมคู และรางนํ้ า และจะออกมาแพร่พันธุ์ใหม่ในต้นฤดูฝนราวเดือนพฤษภาคม กระจายออกไปหากินตาม
ที่มีหญ้ารกๆ ในเขตนํ้าตื้น ปลากัดสายพันธุ์เดิมนี้เรียกว่า ปลาป่า หรือ ปลาลูกทุ่ง ลำ�ตั วเป็นสีนํ้าตาลอ่อน ค่อนข้างดำ�
มีความว่ องไวแต่กัดไม่ทน ประมาณปี พ.ศ. ๒๔๓๐ นักเลงปลาบางคนเริ่มใช้ วิธี ขุดล้วงเอาปลาป่ ามาขังไว้ในโอ่ง มาเลี้ ยง
ดูให้อาหาร พอถึงฤดู ฝนก็นำ�มากัดพนันกับปลาป่า ซึ่งส่วนใหญ่จะสู้ปลาขุ ดที่เลี้ยงมาไม่ได้ การเล่นปลาขุดนิยมเล่นกั น
จนถึงประมาณ ปี พ.ศ. ๒๔๙๖ จึงเกิดการคัดพันธุ์ปลาลูกทุ่งนำ�มาฝึกต่ อสู้ให้อดทนจนกลายเป็นพันธุ์ใหม่เรียกว่า ปลาหม้อ
หรือ “ลูกหม้อ” มีขนาดใหญ่กว่าเดิม กัดเก่งและอดทน ทั้งยังมีสีสันสวยงาม
ภูมิ ปัญญาในการพัฒนาสายพั นธุ์ปลากัดไทย ต่อมาได้เกิดการคัดพ่อพั นธุ์แม่พันธุ์ปลากัดขึ้นมา อีก ๔ ชนิด เป็นการ
เริ่มต้นพันธุศาสตร์สัตว์นํ้าของเมืองไทย เกิดปลาพั นทางที่ได้จากการผสมปลาลูกหม้ อ กับปลาลูกทุ่งเรียกว่า ปลาสังกะสี
ซึ่งสันนิษฐานว่า น่าจะได้ชื่อมาจากผิวหนังที่หนาแกร่งไม่ถูกกั ดขาดง่าย ตัวใหญ่ ปลาซํ้าสาม เป็นปลากัดลูกผสมชั้นที่ ๓
ระหว่างปลาสังกะสีกับปลาลูกทุ่ง กัดเก่งกว่าปลาลูกหม้ อ ปลาลูกผสม เป็น
ปลากัดพันทางชั้นที่ ๔ ระหว่างปลากัดซํ้าสามกั บปลาป่า และปลากัดจีน
เกิดจากการผสมเทียมเพื่อให้ได้สีสันฉูดฉาด สวยงาม ครีบและตะเกียบยาวมาก
นิยมเลี้ยงเพื่อความสวยงาม
ปลากัดไทย
ภาพ : ปลาหม้อ
ที่มา : http://www.adswow.net/storage/
content_image/53/264706/264706_4_618423637.jpg