Page 66 - dcp2

55
ส่วนการคำ�นวณตำ�แหน่งดาวเคราะห์อื่นๆ ได้ แก่ พุธ ศุกร์ อังคาร พฤหัสบดี เสาร์และราหูนั้น อาณาจักรต่างๆ
ในเอเชียตะวันออกเฉี ยงใต้ต่ างก็ใช้วิธี การคำ�นวณจากคัมภี ร์สูรยสิทธานต์ในพุทธศตวรรษที่ ๑๑ เช่นเดี ยวกันทั้งสิ้น ยกเว้น
ระบบโหราศาสตร์ไทยที่ได้ปรับใช้ วิธีการคำ�นวณจากคัมภีร์ ลฆุมนัส (ต่ อมาชื่อคั มภีร์กร่ อนเป็นคั มภีร์มานัตต์) ที่ พัฒนาขึ้น
ในราวพุทธศตวรรษที่ ๑๕ เพราะมีความถูกต้องในการคำ�นวณตำ�แหน่งดาวบนฟ้าในขณะนั้นได้ถูกต้ องมากกว่าคัมภีร์เดิ ม
ดังมีหลักฐานปรากฏในช่วงอยุ ธยาตอนปลายนอกจากนี้ในช่วงปลายรั ชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔
ได้ คิดสู ตรการคำ�นวณดาวยูเรนัสหรื อในระบบโหราศาสตร์ไทย เรียกว่า ดาวมฤตยู มาใช้เพิ่มเติม ซึ่งเป็ นดาวเคราะห์
ที่ค้ นพบใหม่ ในยุคนั้ น รวมถึงมี การคำ�นวณตำ �แหน่งดาวเกตุ ขึ้นใช้ ซึ่งเป็ นลักษณะเฉพาะของโหราศาสตร์ ไทย ที่ใช้
ตำ�แหน่งดาว ๑๐ ดวงหรือทศเคราะห์ แม้ ว่าในสมัยต่อมาวิทยาการของโลกจะมีการปรั บปรุงการคำ �นวณทางดาราศาสตร์
ให้ถูกต้องมากขึ้นสามารถอธิบายปรากฏการณ์และกำ �หนดตำ�แหน่งดวงดาวได้ด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ แต่ตำ�แหน่ง
ดวงดาวซึ่ งคำ�นวณจากคั มภีร์สุริยยาตร์และมานัตต์ยังคงใช้อยู่ในระบบโหราศาสตร์ไทยสืบมาจนถึ งปัจจุบัน โดยเน้นหนักไป
ในด้านการพยากรณ์และเรื่องพิธี กรรมต่างๆ ที่เกี่ ยวข้องกับวิถีชี วิต
การบันทึกตำ�แหน่งดวงดาว ณ เวลาที่กำ�หนด มักอยู่ในรูปแบบของดวงชะตาซึ่งปรากฏเป็นหลั กฐานอยู่ในศิลาจารึก
และเอกสารต่างๆ ตั้งแต่ สมัยสุ โขทัยเป็ นต้นมา เพื่อใช้สอบทานกับระบบเวลาที่ปรากฏอยู่คู่กั นนั้นได้ อย่างแน่นอนและ
แม่ นยำ�มากขึ้น ส่วนดวงชะตาของบุคคลนั้ นนิยมบันทึกไว้ในวัสดุ ต่างๆ กัน เช่น ใบลาน ผืนผ้า แผ่นกระดาษ หรือแผ่นโลหะ
เป็นต้น เพื่อให้รู้ว่าบุคคลนั้นถือกำ�เนิดในช่วงเวลาใด มีประโยชน์สำ�หรับการใช้สอบทานอายุของบุ คคล และการหาฤกษ์ยาม
ในโอกาสสำ �คัญของชีวิต เช่ น การอุปสมบท การปลู กบ้านและการแต่งงาน เป็นต้ น ในส่วนของพระราชพิ ธีสำ�คั ญ คือ
พระราชพิ ธีบรมราชาภิเษก มีพิธีจารึกพระสุ พรรณบัฏพระปรมาภิไธยดวงพระบรมราชสมภพ เพื่อประโยชน์ ในการสอบ
เทียบพระชนมพรรษา รวมถึงวันรัชกาลคือ จำ�นวนวั นที่นับทวีขึ้นตั้งแต่ทรงครองราชย์ หรือมีการจารึกดวงฤกษ์อันเป็น
ช่วงเวลาสำ �คัญในการเริ่ มต้นหรือสิ้ นสุดการก่อสร้างถาวรวั ตถุต่ างๆ เพื่อเป็นการบันทึกประวัติศาสตร์ อันเกี่ ยวเนื่องกั บ
สิ่งต่างๆ เหล่านั้น
๒) โหราศาสตร์ภาคพยากรณ์ ได้ แก่ การพยากรณ์ดวงชะตาบุคคลสำ�คัญต่างๆ เช่น ดวงพระราชสมภพ เป็นต้น
การพยากรณ์ในวันครบรอบการตั้งเสาหลักพระนคร การพยากรณ์เนื่องในเทศกาลสงกรานต์ -เถลิงศก ตลอดจนเรื่องของ
ฤกษย์ ามประจำ�ปี หรื อกาลโยค ซึ่งเป็ นเรื่องที่ รับรู้ กันได้ โดยทั่วไปและส่งผลต่อวิถีชี วิตของประชาชนในปี นั้นๆ เช่น
การหาฤกษ์ยามในโอกาสสำ�คัญ รวมถึงการพยากรณ์ และการเสี่ยงทายผ้านุ่งและตั้งเลี้ยงพระโคในพระราชพิธีพืชมงคลจรด
พระนังคัลแรกนาขวัญ
การพยากรณ์ดวงชะตาบุคคลทั่วไปนั้น โหราศาสตร์ ไทยเน้นการพยากรณ์ในระดับที่มี การเฉพาะเจาะจงไปใน
แต่ละบุคคล คือ ต้องทราบเวลากำ �เนิดของบุคคลนั้น เพื่อการคำ�นวณตำ�แหน่งดวงดาวและลัคนาในดวงชะตา แม้ว่ าจะมี
รายละเอี ยดไม่เพี ยงพอ เช่น ทราบเพียงวัน เดือน หรือปี ก็มี การปรับใช้ ระบบเลขแทนวัน เดือน ปี มาใช้ในการทำ�นายหรือ
พยากรณ์จาก ตำ�ราพรหมชาติเป็นการทดแทน
๓) โหราศาสตร์ภาคพิธีกรรม คติความเชื่อเรื่ องเทพยดานพเคราะห์ โชคลาง และโหราศาสตร์ถูกหลอมรวมเป็น
วั ฒนธรรมที่มองดวงดาวว่าเป็ นสิ่งที่สามารถบันดาลโชคดี โชคร้าย การโคจรหมุนเวียนไปในแต่ ละราศีย่อมส่งผลให้บุคคล